مشخصات پژوهش

عنوان	تجزیه بیان ژنهای بیوسنتزی تیمول و کارواکرول در بافتهای مختلف آویشن باغی(Thymus vulgaris)
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	DXR،آویشن، گاماترپینن، ،CYP71D180 ،CYP71D178، بیان ژن
چکیده	آویشن باغی (Thymus vulgaris) یکی از مهمترین گیاهان دارویی است که بیش از 20 نوع ترکیب شیمیایی مهم شناخته شده دارد. ژن -1دی اکسی دی زایلوز -5فسفات ردوکتوایزومراز (DXR) به عنوان نقطه کنترلی مهم در مسیر MEPعمل میکند، زیرا اولین مرحله اصلی و متمایزکننده مسیر MEPمیباشد. گاماترپینن جزء کلیدی اسانس در آویشن باغی میباشد، که حدود %30 از اسانس را تشکیل میدهد و بهوسیله گاماترپینن سنتاز تولید میشود. سیتوکرومهای مختلف از P450sشامل CYP71D178و CYP71D180 است که با واسطه گاماترپینن در بیوسنتز تیمول و کارواکرول دخیل هستند. این پژوهش، با هدف بررسی الگوی بیان ژنهای دخیل در بیوسنتز تیمول و کارواکرول شامل ،DXRگاماترپینن سنتاز، CYP71D178و CYP71D180 در بافتهای گل و برگ آویشن باغی انجام شد. در این مطالعه الگوی بیان این ژنها در بافتهای گل و برگ با استفاده از تکنیک RT-PCR نیمه کمی بررسی شد. میزان بیان ژن در بافت گل نسبت به برگ برای ژنهای ،DXRگاماترپینن سنتاز، CYP71D178 و CYP71D180 بهترتیب 7/1، 7/2، 9/1 و 2 برابر بیشتر بود و شدت بیان ژنهای مختلف نیز با هم متفاوت بود. میزان بیان این ژنها در کرکهای غده ای بالا بود. بنابراین بیان بالا در بافت گل احتمالاً به دلیل تراکم بالای کرکهای غدهای میباشد. با توجه به این نتایج میزان اسانس بیشتر در گل نسبت به برگ میتواند ناشی از بیان بیشتر ژنهای بررسی شده در گل نسبت به برگ باشد.
پژوهشگران	محمد مجدی (نفر دوم)، اسعد معروفی (نفر سوم)، عاطفه مشهدی ملک زاده (نفر اول)