|
چکیده
|
امروزه ارزش پروتئین ماهی بر هیچ کس پوشیده نیست. حدود 20 درصد از مجموع پروتئین حیوانی مورد نیاز انسان در کره زمین از ماهی تامین می شود و تقریبا یک سوم مردم جهان پروتئین مورد نیاز خود را از ماهی بدست می آورند. مصرف سرانه ماهی و فراورده های دریایی در اغلب کشورهای ماهی خیز دنیا به بیش از 20 کیلوگرم در سال می رسد. امروزه علاوه بر مصرف ماهی بصورت تازه و منجمد، صنایع بسیاری از فراورده های ماهی به وجود آمده اند. کنسرو سازی، آرد ماهی، چسب و چرم سازی و مواد شیمیایی، مرواریدسازی، دودی کردن و چندین نوع حرفه دیگر، صنایع مربوط به ماهی هستند. بر اساس مطالعات انجام یافته توسط دانشمندان بسیاری از کشورهای جهان، هر انسان باید در طول سال حداقل 60 کیلوگرم ماهی مصرف کند و مصرف این مقدار ماهی ضروری است. اقیانوس ها، دریاها و دریاچه های آب شیرین یکی از بزرگترین منابع تامین کننده پروتئین حیوانی مردم کره زمین هستند. با پیشرفت انسان و صنعتی شدن جوامع بسیاری از منابع آبی به انواع مواد شیمیایی آلوده شده اند که حیات ماهیان را در معرض خطر قرارداده و سبب شده است که بسیاری از ماهیان قدرت تولیدمثل خود را از دست بدهند. دستیابی انسان به وسایل مدرن صید و صیادی و صید بی رویه ماهیان نیز باعث کاهش ذخایر ماهیان در اقیانوس ها و دریاها شده است به همین دلیل توجه بشر به پرورش ماهی در منابع آبهای داخلی معطوف شده است. هر چند که درحال حاضر مقدار تولید ماهیان پرورشی در دنیا بسیار کمتر از ماهیان صید شده از دریاهاست ولی به هر حال پرورش ماهی به عنوان یک فعالیت تولیدی و تولید پروتئین مورد نیاز مردم جهان جای خود را بازکرده است. پرورش آبزیان به ویژه پرورش ماهی در تاریخ زندگی بشر سابقه ای کهن داشته لیکن تحولات عمده این صنعت در عصر حاضر به وقوع پیوسته است. این تحولات اغلب مرهون ابداعات نوین است که در عرصه علوم و فنون مختلف تکثیر و پرورش آبزیان حاصل شده و موجب گسترش و توسعه این فعالیت در بسیاری از کشورها گشته است. تولید پروتئین از طریق پرورش ماهی با استفاده از منابع آبی و نیمه طبیعی و همچنین استخرهای مصنوعی پرورش ماهی در مقایسه با سایر رشته های تولید از جمله مواردی است که تقریبا هیچ گونه وابستگی به خارج از کشور نداشته و تمام امکانات لازم در کشور قابل تامین است. در کشور ما ایران نیز در دهه اخیر پرورش ماهیان توسعه خوبی پیدا ک
|