|
عنوان
|
مدیریت آب های سطحی و مکانیابی تصفیه خانه های پساب
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تخصیص منابع آب، توسعه پایدار، مکانیابی تصفیهخانه، روش محدودیت اپسیلون
|
|
چکیده
|
مدیریت منابع آب نقش بسزایی در تأمین امنیت منابع آبی برای جمعیت روبه رشد جهان دارد. کمبود آب در ایران یکی از عوامل محدودکننده اصلی توسعه فعالیت های اقتصادی در دهه های آینده به شمار می رود، به همین دلیل مدیریت یکپارچه منابع آب یک امر ضروری است. در این پژوهش مدلی چندهدفه و پایدار جهت مدیریت یکپارچه منابع آب ارائه می شود. مدل از دو تابع هدف تشکیل شده است، تابع هدف اول سعی در تخصیص بهینه آب به بخش های خانگی، صنعتی و کشاورزی دارد. تخصیص بهینه منابع آب به این سه بخش به تنهایی نمی تواند راه چاره برای مقابله با عدم کمبود آب در آینده باشد، در کنار تابع هدف اول، باید به پایداری منابع و لزوم در دسترس بودن آن برای آیندگان نیز توجه شود. به همین جهت در مدل ریاضی ارائه شده علاوه بر تخصیص بهینه منابع آب، بر لزوم رعایت حقابه محیط زیست نیز تأکید می شود. تابع هدف دوم مدل را این وظیفه را بر عهده دارد و سعی می کند میزان آب تخصیص داده شده به محیط زیست را بیشینه کند. برای دستیابی به مدل یکپارچه و کامل تر مدیریت یکپارچه منابع آب، تصفیهخانههای پساب نیز در مدل مورد توجه قرار میگیرد. مدل سعی در مکان یابی بهینه برای تصفیهخانههای پساب دارد و از آب تصفیه شده برای ارائه در بخش کشاورزی استفاده می کند. از روش دقیق محدودیت اپسیلون برای حل مدل و به دست آوردن راه حلهای مؤثر و همچنین مشخص نمودن نحوه تعامل توابع هدف، استفاده می شود. به منظور نشان دادن میزان کارایی مدل ریاضی ارائه شده از آن در حل و تحلیل یک مثال دنیای واقعی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه استفاده میشود. دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی کشور و دومین دریاچه آب شور جهان است. در نتیجه تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات جوی، بهره برداری بیش از حد از رودخانه های حوضه، آب ورودی به این دریاچه کاهش و شوری آن افزایش یافته است که این مسائل باعث تهدید محیط زیست منطقه شده است. یکی از دلایل مدیریتی مربوط به این وضعیت بحرانی دریاچه، مشخص نبودن سهم هر یک ذینفعان حوضه آبریز آن است. مدل ارائه شده با توجه به اطلاعات مربوط به این مورد عملی، اجرا شده و نتایج به دست آمده تحلیل می شوند.
|
|
پژوهشگران
|
هیوا فاروقی (استاد مشاور)، عزیز عزیزی فرد (دانشجو)، جمال ارکات (استاد راهنما)
|