مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی رابطه بین ترجیح میزبانی و عملکرد پروانه جوانه خوار بلوط Tortrix viridana (Lep.: Tortricidae) با ویژگی های سه گونه اصلی بلوط در جنگلهای استان کردستان
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	شاخص های تغذیه، آنزیم های بازدارنده ی برگ، عملکرد میزبان، Tortrix viridana
چکیده	تحقیق حاضر با هدف بررسی ترجیح میزبانی و شاخص های تغذیه ی لاروهای برگ خوار بلوط Tortix viridana، روی سه گونه ی بلوط شامل: Q.libani, Q.infectoria و Q.brantii در جنگل های مریوان، استان کردستان انجام شد. مطالعه ی ترجیح میزبانی لاروهای سن پنجم نشان داد، لاروها در انتخاب برگ های سالم سه میزبان، اختلاف معنی داری با هم ندارند، با این حال زمانی که برگ های سالم و آفت زده از هر میزبان با هم مقایسه شد، مشاهده گردید لاروها به طور معنی داری جذب برگ های آسیب دیده شدند. با هدف به دست آوردن اطلاعات بیشتر از انتخاب میزبان توسط آفت، رفتارهای تغذیه ای لاروهای سنین آخر روی سه میزبان مختلف به کمک شاخص های تغذیه بررسی شد. نتایج نشان داد لاروهای سن چهارمی که از برگ های برو Q.brantii تغذیه کرده بودند، بالاترین مقدار نرخ نسبی مصرف (RCR)، هضم تقریبی (AD) و شاخص مصرف (CI) را داشتند. این در حالی بود که بالاترین مقدار کارایی تبدیل غذای خورده شده (ECI) در لاروهای تغذیه کرده از برگ های ویول Q.libani و کمترین مقدار آن در لاروهای تغذیه کرده از برگ های برو Q.brantii اندازه گیری شد. به جز RCR، سایر شاخص های تغذیه در لاروهای سن پنجم اختلاف معنی داری با هم نداشت. مقدار RCR در لاروهایی که از برگ های ویول، تغذیه کرده بودند، بالاترین بود. با هدف بررسی دقیق تر رفتارهای تغذیه ای لاروها و تأثیر میزبان روی رشد و نمو آنها آزمایشات با اندازه گیری شاخص غذایی (Feeding index) ادامه یافت. مقدار این شاخص از تقسیم وزن شفیره به غذای خورده شده، محاسبه می شود. نتایج این بخش از تحقیق نشان داد بالاترین میانگین کل غذای خورده شده توسط لاروهایی بود که از برو Q.brantii و پایین ترین مقدار آن در لاروهایی بود که از برگ های ویول، تغذیه کرده بودند. بالاترین مقدار شاخص تغذیه در لاروهایی بود که از ویول تغذیه کرده بودند و بین دو میزبان دیگر، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. رابطه ی معنی داری میان وزن غذای خورده شده و وزن شفیره ها بین سه میزبان مشاهده شد. بیشترین وزن شفیره به ازای یک واحد غذایی در ویول مشاهده شد. مطالعه ی تأثیر میزبان بر طول دوره ی لاروی و شفیرگی وجود اختلاف معنی داری را نشان داد. کوتاه ترین دوره ی لاروی و شفیرگی روی میزبان ویول با 9/26 روز و طولانی ترین مدت روی میزبان برو با 6/31 روز ثبت شد. مطالعه ی زنده مانی لاروها و شف
پژوهشگران	حامد غباری (استاد مشاور)، جلال جلالی سندی (استاد مشاور)، مهرداد قدس خواه دریایی (استاد راهنما)، هیدی یزدان فر (دانشجو)