مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی سمیت حاد آترازین بر آرتمیا سالینا (Artemia salina) در حضور نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	نانو زیست سم شناسی، آترازین، آرتمیا سالینا، نانوذرات، دی اکسید تیتانیوم، کاتالیزور نوری، تخریب نوری
چکیده	مطالعات آزمایشگاهی اخیر در بی مهرگان و ماهی ها نشان می دهد که مواجهه در معرض نانوذرات می تواند اثرات مضر داشته باشد. از آنجا که داده های زیادی برای بررسی اثرات نانوذرات در حیات وحش دریایی، در دسترس نیست، اثرات سم شناسی ناشی از مواجهه با نانوذرات باید بیشتر با استفاده از آزمون های آزمایشگاهی و مطالعات میدانی بررسی شود. در این مطالعه، اثر سمیت آبی آترازین و نانوذرات TiO2 و همچنین اثر سمیت آترازین در حضور نانوذرات TiO2 بر آرتمیا سالینا طی آزمون در معرض قرارگیری 48 ساعته در شرایط نوری مختلف شامل؛ دوره تناوبی نور-تاریکی (16:8)، نور مرئی کامل، تاریکی کامل و پیش تابش با نور فرابنفش مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که نانوذرات TiO2 در هیچ یک از شرایط نوری سمیت قابل توجهی بر آرتمیا سالینا نداشتند. بیشترین میزان سمیت آترازین در شرایط نوری مختلف به ترتیب نزولی تحت پیش تابش با نور فرابنفش، تاریکی کامل، تناوب تاریکی و نور مرئی و نور مرئی کامل بود، که مقادیر LC50 برای آنها به ترتیب 73/6، 29/23، 35/26 و 00/30 به دست آمد که تفاوت آماری معنی دار با یکدیگر داشتند. در واقع این نتایج حاکی از تخریب فتوکاتالیستی آترازین تحت نور فرابنفش و ایجاد محصولات تخریب با میزان سمیت شدیدتر از آترازین بود. در ادامه مطالعه هنگامی که به غلظت های مختلف آترازین، به مقدار 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات TiO2 اضافه شد، بیشترین میزان سمیت در شرایط نوری مختلف به ترتیب نزولی تحت پیش تابش با نور فرابنفش، تناوب تاریکی و نور مرئی، تاریکی کامل و نور مرئی کامل بود، که مقادیر LC50 برای آن ها نیز به ترتیب 79/6، 21/19، 11/24 و 00/27 محاسبه گردید که نشانگر تفاوت آماری معنی دار در شرایط نور مرئی و تناوب تاریکی و نور مرئی نسبت به شرایط عدم حضور نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم بود. این نتایج نیز نشان داد که حضور نانوذرات TiO2 در محلول آلوده به آترازین باعث افزایش سمیت آترازین و بالا رفتن تلفات گونه آزمون در شرایط حضور نور مرئی در محیط شده است، که به دلیل فعالیت نوری نانوذرات و همچنین ورود راحت تر آترازین به بدن آرتمیا سالینا به واسطه وجود نانوذرات بوده است. بنابراین به عنوان یک نتیجه از این مطالعه می توان گفت که بایستی به ارتباط نانومواد و به خصوص نانوذرات نوری با سایر آلاینده ها برای ارزیابی خطر این موا
پژوهشگران	سید علی جوهری (استاد راهنما)، ثمر مرتضوی (استاد راهنما)، رحیم شوری زرنقی (دانشجو)