|
چکیده
|
با توجه به اهمیت نقش گردشگری در توسعه اقتصادی, بررسی عوامل مهم برنامهریزی و مدیریتی در توسعه و بهره برداری از جاذبههای گردشگری بسیار اهمیت دارد و به موجب آن برنامهریزان میتوانند برنامه ها را به گونه ای تهیه و تنظیم کنند که از منابع محدود حداکثر استفاده شود. این پژوهش با هدف برنامهریزی مناسب و کارا و رتبه بندی سرمایهگذاری های مختلف در استان کردستان به اولویت سازی و رتبه بندی شهرستان های استان با استفاده از مدل topsis و بر اساس شاخص های توسعهی گردشگری که شامل جاذبه های طبیعی, جاذبه های تاریخی_ فرهنگی و مذهبی, جاذبه های انسان ساخت, جاذبه های تجاری, روستاهای گردشگری, هتلها, مهمانپذیر ها, دفاتر خدمات گردشگری و شرکت های مسافربری فعال است , پرداخته شده است. این پژوهش توصیفی _ تحلیلی میباشد و اطلاعات آن اسنادی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که شهرستان سنندج با ضریب اولویت ) +iCL 0/11 در سطح فرابرخوردار و شهرستانهای مریوان, ) 0 در سطح برخوردار و شهرستانهای قروه, بیجار, / 0و 91 /91 ,0/ سقز و بانه بترتیب با ضریب اولویتهای 19 0 در سطح نیمه برخوردار )متوسط( / 0 و 55 /59 ,0/51 ,0/ کامیاران و سروآباد بترتیب با ضریب اولویت های 39 0 در سطح فرو برخوردار )محروم( قرار دارند. /01 , 0/ و شهرستانهای دیواندره و دهگلان با ضریب اولویت 0
|