عنوان
|
اثر نانوسیلیس بر مقاومت فشاری بتن سبک
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
بتن سبک سازه ای، نانوسیلیس، مقاومت فشاری، درصد بهینه
|
چکیده
|
کاربرد بتن سبکدانه سازهای با توجه به مزایای متعدد آن از جمله کاهش بار مرده و عایق صوتی و حرارتی، به لحاظ شرایط زلزله خیزی کشور و لزوم سبک سازی ساختمان ها ضرورت زیادی دارد. طبق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ایران، بتن سبک سازه ای بتنی است که حداقل مقاومت فشاری 28 روزه نمونه استوانه ای آن 17MPa و وزن مخصوص آن بینkg/m3 1400-1900 باشد. با پیشرفت فناوری بتن و اضافه شدن مواد و افزودنی های جدید وقت آن رسیده است که از بتن سبک سازه ای در بسیاری از پروژه های کشور استفاده گردد. فناوری نانو یکی از اصلی ترین فناوری های قرن حاضر بشمار می آید که اهمیت و ارزش اقتصادی آن به سرعت در حال افزایش می باشد. مضرات تولید روز افزون سیمان باعث شده تا در سالهای اخیر تحقیقات وسیعی برای بکارگیری نانوذرات در بتن به منظور بهبود خواص آن و کاهش مصرف سیمان در کشورهای مختلف جهان انجام گیرد . نانوسیلیس از جمله پوزولان های تقویت کننده در مقیاس نانو می باشد. نانوسیلیس با انرژی سطحی و واکنش پذیری بالا به عنوان پوزولان بسیار فعال، علاوه بر افزایش سرعت هیدراسیون سیمان، با کریستال های هیدروکسید کلسیم واکنش داده و با تولید ژل سیلیکات کلسیم هیدراته (C-S-H) ، استحکام فشاری خمیر سیمان سخت شده و استحکام پیوندی سنگدانه با خمیر سیمان را افزایش داده و ساختار ناحیه انتقال بتن را بطور موثری بهبود می بخشد. در این مقاله مقاومت فشاری بتن سبک دارای درصدهای مختلف نانوسیلیس بررسی و با بتن سبک بدون نانوسیلیس مقایسه شده و درصد بهینه نانوسیلیس برای تحقیقات آتی پیشنهاد می شود
|
پژوهشگران
|
سوده اکبرپور (نفر سوم)، کوروش بابامرادی (نفر دوم)، هوشنگ دباغ (نفر اول)
|