عنوان
|
تشخیص آسیب در سازه ها با کمک تعریف مسئله به صورت بهینه یابی و مقایسه ی کارآیی انواع روشهای بهینه یابی کلاسیک و نوین در حل مسئله ی معکوس
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
تشخیص آسیب، به روزرسانی مدل، معیار تضمین مودی، بهینه یاب های فراکاوشی
|
چکیده
|
تجربه نشان میدهد که سازه ها بسته به شرایط و بارگذاریهای مختلف، در طول عمر بهره برداری خود دچار نواقصی میشوند که عملکرد مطلوبشان را تحت تأثیر قرار میدهد. این نواقص که آسیب سازه ای خوانده می- شوند، اگر سریع تشخیص داده نشوند، میتوانند اثرات زیانباری بر روی سازه بر جای بگذارند. این پژوهش روشی کارآمد را برای تشخیص آسیبهای سازه ای پیشنهاد مینماید. در طی این پژوهش نشان داده شده که با استفاده از فرکانسهای طبیعی و شکلهای مدی سازه، میتوان تابع هدفی توانمند تعریف نمود که از طریق آن میتوان شدت و مکان آسیب را در سازه تعیین نمود. مسئله ی تشخیص آسیب به صورت یک مسئله ی بهینه یابی تعریف میگردد که با استفاده از الگوریتمهای بهینه یابی مختلف حل میشود. سه مثال عددی با استفاده از روش پیشنهادی بررسی شده اند و برای هر یک از آنها سناریوهای مختلفی از آسیب دیدگی در نظر گرفته شده اند. نتایج حاکی از کارآیی بالا و توانمندی روش پیشنهادی در تشخیص آسیب های تکی و چندگانه در سازه های مختلف می باشند.
|
پژوهشگران
|
هوشنگ دباغ (استاد راهنما)، شیلان شعبانی (دانشجو)، غلامرضا قدرتی امیری (استاد مشاور)
|