|
عنوان
|
کاربرد روشهای بازنمونه گیری در برآورد عدم قطعیت موجود در تحلیل خطر احتمالی زمین لرزه به روش ناپارامتری
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تحلیل خطر احتمالی زمین لرزه، روشهای ناپارامتریک، عدم قطعیت، روش های بازنمونه گیری
|
|
چکیده
|
یکی از دلایل مهم تغییر رویکرد تعینی برآورد عملکرد سازه ها به سمت رویکردهای احتمالاتی، وجود منابع مختلف عدم قطعیت در پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار سازه می باشد. در این میان عدم قطعیت موجود در نیروهای جانبی زمین لرزه، مهمترین منبع عدم قطعیت در پارامترهای تاثیرگذار بر رفتار سازه به حساب می آید. این امر ناشی از طبیعت تصادفی و پیچیدگی های موجود در وقوع زمین لرزه می باشد. عدم قطیت موجود در نیروهای زمین لرزه به دو دسته عدم قطعیت های موجود در چگالی احتمال بزرگای زمین لرزه و عدم قطعیت های موجود در نحوه کاهیدگی دامنـه امواج زمین لرزه از چشمه تا سایت تقسیم می شود. مطالعات صورت گرفته بر روی چگالی احتمال بزرگای زمین لرزه به خوبی نشان می دهد که استفاده از روش های آماری ناپارامتری در مقایسه با روش های پارامتری سنتی می تواند موجب بهبود برآوردهای صورت گرفته از تابع چگالی بزرگا شود. با این وجود این روش به دلیل ناپارامتری بودن قادر به تخمین عدم قطعیت های موجود نمی باشد. در این تحقیق الگوریتم توسعه یافته ای بر مبنای روش بوت استرپ که یک روش بازنمونه گیری می باشد، جهت برآورد عدم قطعیت های موجود در تابع چگالی بزرگای زمین لرزه معرفی می شود. مزیت این روش در نظر گرفتن تمامی حالات محتمل در مورد نحوه رخداد زمین لرزه می باشد.
|
|
پژوهشگران
|
سجاد میرزایی (نفر دوم)، آزاد یزدانی (نفر اول)
|