این تحقیق جهت ارزیابی اثر عصاره های الکلی پیاز، سیر و سرخارگل بر عملکرد، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش، تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه کاب 500 به طور تصادفی به پنج تیمار اختصاص یافتند که عبارت بودند از جیره پایه بر پایه ذرت و سویا به عنوان شاهد، جیره پایه حاوی عصاره سیر، سرخارگل یا پیاز به میزان 150 میلی گرم در کیلوگرم و جیره حاوی مخلوط سه عصاره سیر، سرخارگل و پیاز با دوز یکسان (هرکدام به میزان 100 میلی گرم در کیلوگرم جیره). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن عصاره های سرخارگل، سیر، پیاز و مخلوط سه عصاره به جیره جوجه-های گوشتی اثر معنی داری بر وزن جوجه ها در سنین 10، 22 و 49 روزگی نداشتند (05/0 p). در سنین 23 تا 49 و 1 تا 49 روزگی مصرف عصاره سیر موجب کاهش مصرف خوراک نسبت به سایر تیمارها شد (05/0>p). استفاده از عصاره های سیر، سرخارگل، پیاز و مخلوط سه عصاره اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک جوجه ها در سنین 1 تا10و 11 تا 22 روزگی نداشت (05/0 p ). افزودن هر یک از سه عصاره و مخلوط آنها تاثیری بر وزن نسبی لاشه و اجزای لاشه از قبیل قلب، کبد، طحال، پانکراس، سنگدان و بورس فابرسیوس نداشت (05/0 p ) تعداد کلنی باکتری های لاکتوباسیلوس در مقایسه باتیمار شاهد شد. تعداد کلنی باکتری های اشرشیاکلی روده کوچک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0 p)، اما اثری بر غلظت آلبومین، آلفا 1- گلوبولین، بتاگلوبولین، گاما- گلوبولین و نسبت آلبومین به گلوبولین نداشت. به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که استفاده از 150 میلی گرم در کیلوگرم عصاره الکلی سر
|