مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی و تعیین میزان مهارکنندگی فعالیت آنزیم استیل کولین استراز توسط عصاره متانولی اندام های هوایی گیاهان Astragaluse glumaceus و Alcea kurdica
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	: استیل کولین استراز، مهارآنزیمی، آلزایمر، Alcea kurdica Astragaluse glumaceus، سیسترول
چکیده	امروزه یکی از روش ها جهت مهار پیشرفت بیماری آلزایمر تجویز داروهای مهارکننده آنزیم استیل کولین استراز می باشد. دستیابی به داروهایی با اثرات بهتر و عوارض جانبی کمتر بخصوص با منشای گیاهی هدف بسیاری از محققین می باشد. هدف از این پژوهش بررسی و بدست آوردن میزان خاصیت مهار کنندگی آنزیم استیل کولین استراز توسط عصاره متانولی اندام های هوایی گیاهان غربالگری شده یAlcea kurdica (Schleht.) Alef. و Astragaluse glumaceus Bioss. و همچنین شناسایی ترکیبات موجود در اندام-های با بیشترین درصد مهار بود. عصاره متانولی اندام های مختلف (گل، ساقه، برگ) دو گیاه Alcea kurdica و Astragaluse glumaceus به منظور بررسی فعالیت مهاری آن ها بر روی استیل کولین استراز، به روش ِالمن در غلظت های 25/0، 5/0، 1 و 2 میلی گرم بر میلی لیتر مورد سنجش قرار گرفتند. در این مطالعه از آنزیم استیل کولین استراز مارماهی الکتریکی استفاده شد و از گالانتامین محلول در متانول به عنوان کنترل مثبت استفاده گردید. همه ی سنجش ها در 3 تکرار انجام شد. ترکیبات تشکیل دهنده ی عصاره ی متانولی اندام-های با بیشترین درصد مهار توسط دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنجی جرمی (GC/MS) شناسایی، و درصد آن ها تعیین شد. مطابق نتایج این مطالعه عصاره متانولی در غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر برای اندام گل گیاه Alcea kurdica (45/63 % مهار) و در همین غلظت برای اندام برگ گیاه Astragaluse glumaceus(58/53 % مهار) دارای اثرات قابل توجهی بودند. میزان 50IC آن بخش ها به ترتیب 114/0 و 216/0 میلی گرم بر میلی لیتر بود. مطابق نتایج مطالعات سینتیک مهار آنزیمی، نوع مهار برای عصاره اندام گل Alcea kurdica مهار رقابتی، و برای عصاره اندام برگ Astragaluse glumaceus از نوع مهار ترکیبی (رقابتی- غیررقابتی) بود. همچنین در عصاره ی متانولی اندام گل Alcea kurdica 53 ترکیب و ایزومر مختلف شناسایی شدند. بیشترین ترکیبات دکانوئیک اسیدها ( 58/15%)، دکاترین ها (83/16%)، سیتوسترول ها (00/10%) و مشتقات فلاونوئیدی بودند. در عصاره ی متانولی اندام برگ در گیاه Astragaluse glumaceus 33 ترکیب و ایزومر مختلف شناسایی شدند. بیشترین ترکیبات 3- متیل بنزآلدهید (07/12%)، پیرازین ها (90/15%)، دکاترین ها (67/9%)، دکانوئیک اسید ها (09/11%)، مشتقات آلکالوئید و فلاونوئیدی بودند. نتایج کلی نشان می دهد
پژوهشگران	سیروس قبادی (استاد راهنما)، محمدعلی زارعی (استاد راهنما)، رامین محمدی (دانشجو)