مشخصات پژوهش

عنوان	درآمدی بر تمهیدات فراداستانی بیژن نجدی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	بیژن نجدی، فراداستان، پست مدرنیسم، آشکار کردن تمهید، توصیفاتِ فراداستانی، در هم آمیختگی جهان واقعی و فانتاستیک
چکیده	فراداستان (metafiction)، یکی از مؤلفه های داستان های پست مدرنیستی است که با ورود نویسنده به عرصه ی داستان می کوشد خواننده را از غیر واقعی بودن داستان بیاگاهاند. پژوهش حاضر به بررسی این مؤلفه در سه مجموعه ی داستانی «یوزپلنگانی که با من دویده اند»، « دوباره از همان خیابان ها» و « داستان های ناتمام » بیژن نجدی (1376-1320) می پردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و داده های پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا به شیوه ی کتابخانه ای بررسی شده است. نتیجه نشان می دهد نجدی با شگردهایی چون «آشکار کردن تمهید»، « توصیف»، « تعلیل های نامربوط » و « در هم آمیختن جهان واقعی و فانتاستیک» توانسته است غیر واقعی بودن داستان های خود را به خوانندگان خود بقبولاند و به خوبی از عهده ی این کار برآید.
پژوهشگران	ناصر محبی (نفر دوم)، سید احمد پارسا (نفر اول)