|
عنوان
|
تاثیر تغییر کاربری اراضی بر قابلیت ترسیب کربن خاک و تغییر اقلیم (مطالعه موردی: استان کرمانشاه)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
حوزه آبخیز لیله جوانرود، زیرحوزه آبریز روانسر، دیمزار، مرتع
|
|
چکیده
|
افزایش گازهای گلخانه ای نظیر دی اکسید کربن و تغییر اقلیم یکی از مهم ترین چالش ها در توسعه پایدار محسوب می شود. اگرچه اکوسیستمهای مرتعی پتانسیل بالائی در جذب ترسیب کربن دارند، اما این توانائی ممکن است با تبدیل به کاربری های دیگر در جهت مثبت یا منفی تغییر کند. این مطالعه به منظور بررسی اثر تغییر کاربری اراضی از مرتع به دیمزار بر ترسیب کربن خاک در بخشی از زیر حوضه آبریز روانسر و حوضه آبخیز لیله جوانرود واقع در استان کرمانشاه انجام گرفت. دو کاربری منطقه شامل مرتع و دیمزاری که 0 سانتی متری انجام شده و به - قبلا مرتع بوده است به عنوان تیمارهای مورد مطالعه انتخاب شدند. نمونه برداری خاک از عمق 15 آزمایشگاه انتقال داده شد. کربن آلی کل خاک با روش والکی و بلک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد میزان ترسیب کربن خاک در نخودزار نسبت به مرتع همجوارش 57 درصد کمتر بوده است. در حالیکه مقدار ترسیب کربن خاک در کاربری گندمزار اختلاف معنی داری با مرتع نداشت. نتایج کلی این بررسی نشان داد که نوع دیم تاثیر متفاوتی بر ترسیب کربن خواهد داشت.
|
|
پژوهشگران
|
بهنام بهرامی (نفر چهارم)، حامد جنیدی جعفری (نفر سوم)، رضا عرفان زاده (نفر دوم)، معصومه رحیمی (نفر اول)
|