مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی کنترل اویارسلام ارغوانی (Cyperus rotundus L.) در مزرعه سیب زمینی (Solanum tuberosum L. )
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	گلایفوسیت، سنکور، دوز کاهش یافته، وجین دستی
چکیده	به منظور بررسی کنترل اویارسلام ارغوانی در سیب زمینی و ارزیابی تاثیر سنکور و گلایفوسیت بر عملکرد و میزان خسارت به سیب زمینی، آزمایشی در سال 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: علفکش گلایفوسیت قبل از کاشت با دوز توصیه شده (GPP ; 5/1 لیتر ماده موثره در هکتار)، گلایفوسیت قبل از کاشت با دوز کاهش یافته (%75GPP ; 1 لیتر ماده موثره در هکتار)، گلایفوسیت پس از سبز شدن با دوز کاهش یافته (Gpost ; 100 میلی لیتر ماده موثره در هکتار)، سنکور با دوز توصیه شده (;S 3/1کیلوگرم ماده موثره در هکتار)، وجین دستی (;HW دو بار در طی فصل رشد)، شاهد عاری از علف هرز (WF) و شاهد آلوده به علف هرز (WI) بودند. نتایج نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف بر تراکم و درصد کنترل اویارسلام و همچنین عملکرد سیب زمینی و میزان خسارت به آن معنی دار بود. درصد کنترل اویارسلام در تیمار S و Gpost به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار بود، که به ترتیب با شاهد عاری از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز اختلاف معنی داری نداشتند. در بین تیمارهای علف کش تیمارهای %70GPP و Gpost به ترتیب کمترین (84/1 درصد) و بیشترین (83/63 درصد) خسارت را به شاخ و برگ سیب زمینی وارد کردند. بیشترین و کمترین عملکرد غده نیز به ترتیب مربوط به تیمار S (31/32 تن در هکتار ) و Gpost (27/6 تن در هکتار) بود، که به ترتیب با شاهد عاری از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز اختلاف معنی داری نداشتند. بنابراین سنکور در دوز توصیه شده توانست اویارسلام ارغوانی را به خوبی کنترل کند، اما کاربرد گلایفوسیت قبل از کاشت و پس از رویش سیب زمینی کارایی خوبی در کنترل اویارسلام ارغوانی نداشتند.
پژوهشگران	محمد حسن راشد محصل (نفر پنجم)، مهدی نصیری محلاتی (نفر چهارم)، فرزین پورامیر (نفر سوم)، سید احمد حسینی (نفر دوم)، فرزاد حسین پناهی قروچای (نفر اول)