مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر تاریخ کاشت و محلول غذایی در کشت هیدروپونیک بر صفات زایشی و اجزاء عملکرد توت فرنگی در شرایط اقلیمی اهواز
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	هیدروپونیک، تاریخ کاشت و توت فرنگی
چکیده	جهت دست یابی به بهترین تاریخ کاشت و مناسب ترین نسبت محلول غذایی هوگلند برای پرورش گیاه توت فرنگی که با توجه به غنی بودن از نظر ویتامین ث، املاح معدنی و همین طور اهمیت بالای آن از لحاظ خاصیت آنتی اکسیدانی امروزه کشت و پرورش آن به صورت گسترده مورد توجه قرار گرفته است. کاشت توت فرنگی از دهه ی پنجاه شمسی در شهرستان دزفول کم و بیش رواج پیدا کرد اما تحقیقات علمی در زمینه ی سازگاری ارقام تجاری و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی این میوه در شرایط آب و هوایی استان خوزستان به ویژه اهواز در محیط های هیدروپونیک و هوای آزاد صورت نگرفته است. با توجه به نقش عناصر غذایی به ویژه در کشت هیدروپونیک، اعمال تغذیه ی صحیح در طول دوره ی پرورش گیاه مخصوصاً بعد از میوه بندی نقش مهمی در افزایش کیفیت میوه دارد، به طوری که میزان 100 کیلو گرم نیتروژن در هگتار باعث افزایش عملکرد عملکرد و میزان بالای ویتامین ث ، وزن تر میوه و تعداد گل می شود. بر اساس گزارش پستانا و همکاران (2010) کاربرد آهن به میزان 5/2 میکرو مول در محلول هوگلند در مقایسه با میزان صفر میکرو مول آهن باعث ایجاد اختلاف معنی داری در میزان مواد جامد محلول میوه ی رقم سلوا نشد؛ ضمن اینکه ویتامین ث آن را افزایش داد، بنابراین به نظر می رسد افزایش میزان غلظت عناصر غذایی تا سطح محلول هوگلند باعث افزایش ویتامین ث بشود. از طرفی تاریخ کاشت به ویژه انتخاب زمان مناسب کاشت متناسب با شرایط اقلیمی منطقه نیز از جمله عوامل تاثیر گذاری است که به شدت عملکرد و صفات کیفی میوه را تحت تاثیر قرار می دهد، به طوری که بر اساس گزارشی مقایسه سه تاریخ کاشت 25 شهریور، 25 مهر و 25 آبان در شمال هندوستان نشان داد برای کاشت توت فرنگی رقم چاندلر 25 شهریور مناسب تر است. در پایان آزمایش اولین تاریخ کشت و محلول غذایی 3/2هوگلند به ترتیب به عنوان بهترین تاریخ کشت و مناسب ترین نسبت محلول هوگلند توصیه شد.
پژوهشگران	عبدالامیر معزی (نفر پنجم)، علی اکبر مظفری (نفر چهارم)، نورالله معلمی (نفر سوم)، سید محمد حسن مرتضوی (نفر دوم)، صفدر پور ممبینی (نفر اول)