مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر تنش خشکی بر صفات رشدی و تبادلات گازی نهالهای گلابی رقم بیروتی تیمار شده با پاکلوبوترازول
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	گلابی، تنش آبی، پاکلوبوترازول، پارامترهای رشدی، تبادلات گازی
چکیده	در این پژوهش، نقش پاکلوبوترازول در کاهش اثرات تنش خشکی و بازیافت بعد از خشکی در نهال های گلابی رقم بیروتی بررسی شد. بعد از کاشت، پاکلوبوترازول بصورت خاکی به مقدار 0، 15/0 و 3/0 گرم در گلدان استفاده شد. سه ماه بعد از کاشت، نهال ها در معرض سه تیمار تنش آبی (0، 4/0- و 8/0- مگاپاسکال خاک) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پاکلوبوترازول به طور موثری پارامترهای رویشی را کاهش داد. رشد نهال ها، میانگین مساحت برگ، قطر تنه، وزن خشک قسمت هوایی و وزن خشک کل گیاه در تیمارهای پاکلوبوترازول کاهش یافت، اما بین تیمار 15/0 و 3/0 گرم در گلدان پاکلوبوترازول، از نظر آماری تفاوتی مشاهده نشد. پاکلوبوترازول تاثیری بر شاخص پایداری غشاء نداشت. مقدار کلروفیل a، b و کل تحت تاثیر تیمار خشکی و پاکلوبوترازول قرار گرفت و اثرات متقابل آنها از نظر آماری معنی دار نشد. مقدار کلروفیل کل در تیمار15/0 و 3/0 گرم پاکلوبوترازول در بیش ترین حد و در تیمار شاهد در کم ترین مقدار بود. بیش ترین مقدار پرولین (4/73 میکرومول بر گرم وزن خشک) و کربوهیدراتهای محلول کل (35/2 گرم در صد گرم وزن خشک) در اوج تنش آبی در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال بود. سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق (59/4 میلی مول بر متر مربع در ثانیه) در اوج تنش و در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال نسبت به سایر تیمارها در حداقل بودند و در زمان شروع آزمایش و دو روز بعد یکسان بود. میزان گاز کربنیک زیر روزنه ای در اوج تنش آبی در تیمار خشکی 8/0- مگاپاسکال در بیش ترین حد بود. در زمان شروع آزمایش و دو روز بعد از آبیاری مجدد تفاوتی بین تیمارها مشاهده نشد. به طور کلی از نتایج این آزمایش چنین استنباط می شود که پاکلوبوترازول از طریق تاثیر بر خصوصیات رویشی، بیوشیمیایی و تبادلات گازی زمینه را برای تحمل بهتر خشکی در گلابی رقم بیروتی فراهم می کند.
پژوهشگران	فریناز رحمتی (نفر دوم)، تیمور جوادی (نفر اول)