عنوان
|
ساختار روایی کلیله و دمنه بر اساس گفتمان کاوی تعامل رای و برهمن
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
کلیله و دمنه، رای و برهمن، گفتمان کاوی، روابط قدرت، ساختار روایی
|
چکیده
|
چکیده کلیله و دمنه ازجمله آثار ادبی - سیاسی است که محققان عمدتاً برای اثبات جنبه سیاسی داستانها و تعیین نوع اندیشه سیاسی یا نوع روابط قدرت در آنها، به محتوای داستانها پرداخته و از تأمل در ساختار حکایات بازمانده اند؛ درحالی که مشهودترین دلالت برای درک موارد مذکور، ساختار این داستان هاست که با تعامل گفت و شنودی دو کارگزار روایی، یعنی رای و برهمن، به مثابه پیوند دولت و دین، در تمام حکایات تداوم می یابد. این تحقیق با تأکید بر دلالت های زبانی روایی متن، درصدد بررسی روابط قدرت میان رای و برهمن و نیز تعیین میزان همخوانی داستان ها با الگوی پیوند دولت و دین است. به همین منظور تعامل آن دو از منظر دو الگوی گفتمان کاوی با نام های «حق نوبتگیری» و «اصل پرسشگری»، در کلیله و دمنه ترجمه نصرالله بررسی شده است و نتیجه نشان می دهد که غرض از تعامل گفت وشنودی «رای» با «برهمن»، علاوه بر تأکید بر پیوند دولت و دین، کسب مشروعیت برای رای است.
|
پژوهشگران
|
فاتح احمدپناه (نفر دوم)، پارسا یعقوبی جنبه سرائی (نفر اول)
|