مشخصات پژوهش

صفحه نخست /پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل ...
عنوان پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره مکانی (مطالعه موردی: جنگل های آرمرده بانه)
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها پهنه بندی، تخریب، تحلیل سلسله مراتبی، تصمیم گیری چندمعیاره، جنگل های زاگرس
چکیده تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر کاهش سطح جنگل و پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل با استفاده از روش های تصمیم گیری چندمعیاره مکانی در بخشی از جنگل های حوزه آرمرده شهرستان بانه واقع در زاگرس شمالی با مساحت 9177 هکتار انجام شده است. با شناسایی عوامل تأثیرگذار بر کاهش گستره جنگل این عوامل در قالب سه معیار اصلی عوامل انسانی، عوامل طبیعی و عوامل فیزیوگرافی دسته بندی شدند. از عوامل انسانی زیرمعیارهای تراکم جمعیت، تراکم دام، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از جاده و فاصله از مناطق زراعی و باغی و از گروه عوامل فیزیوگرافی زیرمعیارهای شیب، جهت و ارتفاع مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین از گروه عوامل طبیعی دو زیرمعیار تراکم جنگل و فاصله از آبراهه ها در این تحقیق وارد شدند. با تشکیل ساختار سلسله مراتبی و استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و انجام مقایسات زوجی ترتیب وزن و اهمیت معیارهای اصلی و زیرمعیارها در مقایسه باهم مشخص گردیده و با ترکیب نظرات کارشناسان وزن نهایی هرکدام از زیرمعیارهای ده گانه استخراج شد. پس از تهیه نقشه های مربوط به هر یک از زیرمعیارها، این نقشه ها با استفاده از روش تبدیل مقیاس خطی به نقشه های معیار استانداردشده وزنی تبدیل شدند. در گام آخر با رویهم گذاری و تلفیق کلیه نقشه های زیرمعیارها نقشه پهنه بندی مناطق مستعد وقوع تخریب در چهار گروه با خطر کم، خطر متوسط، خطر زیاد و خطر خیلی زیاد تهیه و استخراج گردید. بر اساس نقشه پهنه بندی به دست آمده 25/3 درصد از محدوده مورد مطالعه در پهنه خطر خیلی زیاد، 92/55 درصد در پهنه خطر زیاد، 45/40 درصد در پهنه خطر متوسط و 38/0 درصد در پهنه خطر کم قرار می گیرد. نتایج ارزیابی صحت نقشه پهنه بندی نشان داد که 81/77 درصد از مناطقی که در نقشه واقعیت زمینی در فاصله سال های 1334 تا 1384 مورد تخریب قرار گرفته اند در نقشه پهنه بندی حاصله در مناطق با خطر زیاد و خطر خیلی زیاد قرار دارد. این میزان صحت، کارایی روش های تصمیم گیری چندمعیاره مکانی در پهنه بندی خطر کاهش گستره جنگل را مورد تأیید قرار می دهد.
پژوهشگران هیوا محمودی (دانشجو)، پرویز فاتحی (استاد مشاور)، مهتاب پیرباوقار (استاد راهنما)