عنوان
|
تفکیک خویشتن در روابط زناشویی به عنوان پیش بینی کننده طلاق
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
تفکیک خویشتن؛ در روابط زناشویی؛ طلاق؛ خانواده درمانی؛ مفاهیم بنیادی
|
چکیده
|
مقدمه و هدف: پژوهش حاضر اهمیت و ضرورت تفکیک خود (با چهار مولفه برش عاطفی، آمیزش عاطفی، واکنش عاطفی و وضعیت خود) که یکی از مفاهیم بنیادی نظریه خانواده درمانی نظام عاطفی است که توسط موری بوون ارایه شد را در روابط زناشویی به عنوان پیش بینی کننده طلاق در کردستان بررسی کرده است. روش: نمونه شامل 80 زوج متقاضی طلاق و 82 زوج عادی (جمعا 162 نفر) بودند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه طلاق از جامعه زوجهای متقاضی طلاق و مراجعه کننده به مراکز مشاوره سنندج استفاده شد و برای انتخاب نمونه عادی از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی استفاده شد. روش آماری تحلیل تمایز بود، همه زوجهای نمونه به وسیله پرسشنامه تفکیک خود (DSI-2) اسکورون (1995)، مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج: در این پژوهش برای تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل تمایز به کار رفت. نتایج به دست آمده فرضیه پژوهش را تایید کرد و نشان داد که طلاق در رابطه زناشویی را می توان از روی تفکیک خویشتن و مؤلفه های آن پیش بینی نمود.
|
پژوهشگران
|
فاطمه بهرامی (نفر سوم)، عذرا اعتمادی (نفر دوم)، ناصر یوسفی (نفر اول)
|