|
عنوان
|
الگوریتم ژنی و کاربرد آن در تعیین سطح لغزش بحرانی شیبهای خاکی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تحلیل پایداری شیروانی، بهینه یابی، کمترین ضریب اطمینان، الگوریتم ژنتیک، روشهای عددی
|
|
چکیده
|
یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئتکنیک، یافتن سطح لغزش بحرانی یعنی سطح لغزش با کمترین ضریب اطمینان در شیروانی های خاکی است.بطور کلی در یافتن سطح لغزش بحرانی یک شیب می توان از سه روش : 1- روش حساب تغییرات 2- روشهای توده خاکی 3- روشهای کلاسیک بهینه سازی کمک گرفت. در این مقاله از روش الگوریتم ژنتیک برای یافتن سطح لغزش بحرانی شیبهای خاکی استفاده می شود. این روش، یکی از روشهای بهینه سازی غیر کلاسیک است که در پروسه بهینه یابی، فقط با خود تابع سرو کار دارد و با مشتقات مراتب بالاتر تابع کاری ندارد که این خود یک برتری برای این روش محسوب می شود. از آنجا که این روش در هر مرحله از تحلیل، با جمعیتی از فضای حل به جستجو می پردازد،با احتمال بیشتری نسبت به بسیاری از روشها ی بهینه سازی کلاسیک می تواند نقطه بهینه سراسری را بیابد.در انتهای مقاله، با استفاده از این روش چند شیب خاکی شده و کارایی خوب این روش در یافتن سطح لغزش بحرانی نشان داده شده است.
|
|
پژوهشگران
|
کامران نوبخت وکیلی (نفر دوم)، احمد علی فخیمی (نفر اول)
|