هدف از این تحقیق، بررسی رابطه بین برنامه ریزی مالیاتی و ارزش شرکت در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران بوده است. در این تحقیق از متغیرهای مختلفی بهره گرفته شد. به همین ترتیب تاثیر برنامه ریزی مالیاتی بر ارزش شرکت از طریق برازش مدل های رگرسیونی با داده های پانلی طی دوره 1390تا 1399بر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. امروزه بسیاری از شرکتها هزینه های زیادی را صرف برنامهریزی مالیاتی میکنند و از طرق گوناگون سعی در کاهش هزینه مالیاتی خود دارند. این صرف هزینه در قبال برنامهریزی مالیاتی سبب افزایش ارزش شرکت میشود و نقش هیئتمدیره در قبال اینگونه تصمیمات محسوس است. با توجه به شیوه جمع آوری دادهها، این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی و از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی محسوب میشود؛ نتایج پژوهش نشان میدهد که بین شاخص اندازه هیئت مدیره، استقلال هیئت مدیره، نقش دوگانه مدیرعامل، حضور زنان، اندازه کمیته حسابرسی، شاخص تعاملی برنامه ریزی مالیاتی با اندازه هیئتمدیره، تعاملی برنامهریزی مالیاتی با استقلال هیئت مدیره، تعاملی برنامه ریزی مالیاتی با نقش دوگانه مدیرعامل، تعاملی برنامه ریزی مالیاتی با حضور زنان، تعاملی برنامه ریزی مالیاتی با اندازه کمیته حسابرسی، فرصتهای رشد، اندازه شرکت، نرخ تورم، بازده داراییها اثر مثبت بر متغیر وابسته (ارزش شرکت) داشته است؛ از طرفی شاخص برنامهریزی مالیاتی و سود سهام اثر منفی و معناداری بر متغیر وابسته (ارزش شرکت) داشته است همچنین در مدل بعدی شاخص برنامه ریزی مالیاتی و شاخص سود سهام اثر منفی بر متغیر وابسته (ارزش شرکت) داشته است؛ همچنین اندازه هیئت مدیره، استقلال هیئت مدیره، نقش دوگانه مدیرعامل، حضور زنان، اندازه کمیته حسابرسی، فرصتهای رشد، اندازه شرکت، نرخ تورم، بازده داراییها اثر مثبت و معناداری بر متغیر وابسته (ارزش شرکت) داشته است
