کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتری های محرک رشد گیاه به جای مصرف کودهای شیمیایی از مهمترین راهبردهای تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نظامهای کشاورزی می باشند. به منظور بررسی اثرکود بیولوژیک نیتروکسین وهیومیک اسید بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی توت فرنگی رقم پاروس تحت کاربرد مالچ آزمایشی در بهار سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان بصورت فاکتوریل (رقم * مالچ* تیمار کودی) بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای کودی شامل 3 گرم کود کامل N.P.K به ازاء هر گیاه (A1)، 5 گرم کود آلی هیومیک اسید به ازاء هر گیاه (A2)، 5 گرم کود هیومیک اسید + کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 پی پی ام (A3)،کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 پی پی ام (A4) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که میزان وزن خشک برگ، طوقه و ریشه در تیمار(A3) به طور معنی داری در شرایط کاربرد مالچ در مقایسه با شرایط بدون کاربرد مالچ افزایش یافت. استفاده از کود بیولوژیک نیتروکسین + هیومیک اسید در شرایط کاربرد مالچ به بیشترین تاثیر را در افزایش وزن خشک اندامهای رویشی را داشته و سبب متعادل شدن توزیع ماده خشک در این شرایط گردیده است. بر اساس نتایج این آزمایش استفاده ازکود تلفیقی نیتروکسین وکودآلی هیومیک اسید همراه با کاربرد مالچ اثر ویژه ای بروی صفات رویشی داشته و اثر آن در بیشتر موارد دارای افزایشی بود. احتمالاً این افزایش ناشی از وجود باکتری های موجود در کود زیستی بوده که نقش کلات کنندگی وتولید هورمون های گیاهی را داشته که در نهایت جذب عناصر را بهبود بخشیده و در شرایط کاربرد مالچ سبب افزایش خصوصیات رویشی گردیده است.
