تیمور جوادی

کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتریهای محرک رشد گیاه به جای مصرف کودهای شیمیایی از مهمترین راهبردهای تغذیهای در مدیریت پایدار کشاورزی میباشند. به منظور بررسی اثر کود بیولوژیک نیتروکسین و هیومیک اسید بر برخی خصوصیات تیمار کودی) بر پایه × مالچ × فیزیولوژیکی توت فرنگی رقم پاروس و کویینالیزا تحت کاربرد مالچ آزمایشی بصورت فاکتوریل (رقم 5 گرم ،(A به ازاء هر گیاه ( 1 N.P.K طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای کودی شامل 3 گرم کود کامل 5 گرم کود هیومیک اسید + کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 ،(A کود آلی هیومیک اسید به ازاء هر گیاه ( 2 بودند. در این آزمایش میزان کربوهیدراتهای (A کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 پیپیام ( 4 ،(A پیپیام ( 3 محلول کل در میوه، برگ و طوقه توتفرنگی رقم پاروس و کوئینالیزا اندازهگیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین مقدار در هر دو رقم مشاهده شد. استفاده از A کربوهیدراتهای محلول در طوقه، برگ و میوه در شرایط کاربرد مالچ و در تیمار کودی 3 مالچ باعث خنک شدن محیط رشد شده و با توجه به فراهم آوردن شرایط رطوبتی و تغذیه مناسب منجر به افزایش کربوهیدرات در قسمتهای مختلف گیاه گردید.