بیوگاز یکی از منابع تجدید پذیر انرژی است که توسط باکتری هایی که موجب تجزیه مواد آلی در شرایط بی هوازی می-گردند، تولید می شود. به منظور تصمیم گیری در مورد انتخاب مکان های مناسب راه اندازی واحد های بیوگاز، سهولت دسترسی به ضایعات آلی و تخمین مقدار آن ها حائز اهمیت است. در پژوهش حاضر با بهره گیری از اطلاعاتی نظیر تراکم جمعیت روستایی و جمعیت دام در منطقه و نقشه های کاربری اراضی، مدلی برای تعیین پتانسیل تولید بیوگاز از فضولات دامی و پسماند های روستایی، پراکنش آن در سطح استان کردستان و تعیین نقاط مستعد برای احداث واحد های بیوگاز با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که با تخمیر بی هوازی فضولات دامی و پسماند های روستایی در استان کردستان، می توان به تولید سالانه 272/117 میلیون متر مکعب بیوگاز دست یافت که این میزان انرژی علاوه بر داشتن مزایای زیست محیطی فراوان، می تواند جایگزین بخشی از انرژی فسیلی مصرفی در استان باشد. با توجه به ارزش حرارتی 6/21 مگاژول بر متر مکعب، مقدار انرژی تولیدی از بیوگاز معادل 109×533/2 مگاژول می-باشد که به ویژه برای مناطق دور افتاده روستایی رقم قابل ملاحظه ای است. از سوی دیگر هر متر مکعب بیوگاز قابلیت تولید 96/5 کیلو وات ساعت انرژی الکتریکی در سال را دارد؛ بنابراین از مجموع بیوگاز محاسبه شده در استان کردستان می توان سالیانه معادل 108×99/6 کیلو وات ساعت برق تولید کرد.
