به منظور بررسی ماهیت رشتۀ مدیریت آموزشی در ایران و شناخت مرزهای معرفت شناختی باهدف شناخت حیطه های موردمطالعه، رویکردهای معرفت شناختی پژوهش و ماهیت نویسندگان حوزه جهت ارائه راهبردی برای توسعه و تعمیق این حوزه و رسیدن به شاخص-های یک رشته علمی، پژوهش حاضر با رویکردی تفسیری-برساختی و با روش تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت. جامعه این پژوهش، کلیه مقالات منتشرشده در مجلات تخصصی مرتبط با مدیریت آموزشی است. شیوه نمونه گیری هدفمند و ملاک محور بود؛ به این صورت که جهت گردآوری داده ها، همه مجلات مربوطه (گروه علوم تربیتی و مدیریت) نمایه شده در فهرست نشریات علمی آذرماه 1397 موردبررسی قرار گرفتند؛ سپس چهار مجله ای که بیشترین درصد مقالات تخصصی را نسبت به کل مقالات چاپ شده داشتند، انتخاب نموده و کلیه مقالات تخصصی در آنها که تعدادشان به 94 مقاله رسید، با روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که چهار حیطه اصلی با عنوان ویژگی ها و مهارت های مدیریتی، سبک های رهبری، ابعاد شناسایی رهبران توانمند و اثربخشی و سه حیطه فرعی با عنوان ارزشیابی، نگرش سنجی و علم سنجی مدیریت آموزشی موردتوجه پژوهشگران و متخصصان حوزه بوده است. 77 درصد مقالات تخصصی با رویکرد و روش های کمی و کمتر از 13 درصد با رویکرد و روش های کیفی و آمیخته انجام شده است. تعداد 85 مقاله مستخرج از پایان نامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود و تنها تعداد 9 مقاله توسط اساتید حوزه، خارج از کار پایان نامه دانشجویی نوشته شده بود. تمامی نویسندگان و محققان از اعضای دانشگاه و در سمت استاد و دانشجو بودند و هیچ نویسنده ای از حوزه مدرسه و در سمت مدیریت مدرسه و یا محقق علاقه مند به این حوزه خارج از سمت های عنوان شده یافت نشد. به نظر می رسد همگام با تحولات جهانی در این حوزه در حال حاضر مجلات و محققان مدیریت آموزشی در ایران درصدد نشان دادن توانایی خود جهت تولید پژوهش-های عمل محور هستند. علاوه براین، شاهد پیشرفت درزمینه هایی مانند انجام پژوهش های تجربی در خصوص رهبری آموزشی، بازتعریف و گسترش فهم بیشتر حوزه، استفاده از ابزار روش شناختی و چارچوب های مفهومی متنوع و نهایتاً بهره گیری از فرا تحلیل جهت یکپارچگی یافته ها و مبانی دانش رشته مدیریت آموزشی هستیم.
