نعمت اله عزیزی

این پژوهش،باهدف بررسی الگوی ساختاری سبک رهبری تحول گرای مدیران گروه بر اثربخشی اعضای هیئت علمی دانشگاه با توجه به شاخص فرهنگ سازمانی انجام گرفت.پژوهش حاضر،توصیفی از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری تحقیق شامل285 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه کردستان بود که برای اجرای پژوهش از میان آن ها با استفاده روش نمونه گیری تصادفی ساده،193 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد.ابزار گرد آوری داده ها شامل سه پرسشنامه با طیف پنج گانه لیکرت بود.که عبارت بودند از:1-رهبری تحول گرا بس و آوولیو(1999)که پایایی آن در این پژوهش برحسب آلفای کرونباخ،81/0 به دست آمد.2-اثربخشی هوی(2009) که در این پژوهش پایایی آن 82/0 بود.3-فرهنگ سازمانی دنیسون(2007) که پایایی آن 78/0 بوده است.تجزیه وتحلیل اطلاعات با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک دو نرم افزار 22SPSS، LISREL 8در دو بخش مدل اندازه گیری وبخش ساختاری صورت پذیرفت.به طور کلی نتایج نشان داد که متغیر رهبری توانسته به صورت مستقیم (66/0=β) و به صورت غیرمستقیم (93/0=β) از طریق متغیر میانجی فرهنگ سازمانی بر اثربخشی اعضای هیئت علمی اثر معناداری بگذارد. در این پژوهش شاخص RMSEA کمتر از 1/0 در حد مطلوبی قرار دارند بدین معنی که مدل تحقیق حاضر دارای برازش مطلوبی است و ساختار عاملی در نظر گرفته شده برای آن قابل قبول است و به عبارتی داده های حاصل از تحقیق مدل نظری تحقیق را حمایت و تایید می کنند. نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر غیرمستقیم رهبری توزیعی با توجه به متغیرمیانجی فرهنگ سازمانی ،براثربخشی اعضای هیئت علمی دانشگاه را نشان می دهد.