کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتریهای محرک رشد گیاه به جای مصرف کودهای شیمیایی از مهمترین راهبردهای تغذیهای در مدیریت پایدار کشاورزی میباشند. به منظور بررسی اثر کود بیولوژیک نیتروکسین و هیومیک اسید بر برخی خصوصیات تیمار کودی) بر پایه × مالچ × فیزیولوژیکی توت فرنگی رقم پاروس و کویینالیزا تحت کاربرد مالچ آزمایشی بصورت فاکتوریل (رقم 5 گرم ،(A به ازاء هر گیاه ( 1 N.P.K طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای کودی شامل 3 گرم کود کامل 5 گرم کود هیومیک اسید + کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 ،(A کود آلی هیومیک اسید به ازاء هر گیاه ( 2 بودند. در این آزمایش میزان کربوهیدراتهای (A کود بیولوژیک نیتروکسین 70 سی سی با غلظت 100 پیپیام ( 4 ،(A پیپیام ( 3 محلول کل در میوه، برگ و طوقه توتفرنگی رقم پاروس و کوئینالیزا اندازهگیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین مقدار در هر دو رقم مشاهده شد. استفاده از A کربوهیدراتهای محلول در طوقه، برگ و میوه در شرایط کاربرد مالچ و در تیمار کودی 3 مالچ باعث خنک شدن محیط رشد شده و با توجه به فراهم آوردن شرایط رطوبتی و تغذیه مناسب منجر به افزایش کربوهیدرات در قسمتهای مختلف گیاه گردید.
