هدف پژوهش حاضر بررسی مفهوم «یادگیری برای باهم زیستن» در برنامه درسی مدارس ابتدایی کشور بر پایه چارچوب یونسکو می باشد. به منظور دستیابی به چنین هدفی از رویکرد کیفی، استراتژی پیمایشی و روش توصیفی از نوع تحلیل محتوا استفاده شد. در این پژوهش جامعه آماری مورد نظر شامل تمامی کتاب های درسی پایه های چهارم و پنجم دوره ابتدایی بود که در سال 1389 چاپ شده اند. در این ارتباط و در راستای پاسخ به سؤالات تحقیق، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند کتاب های درسی بخوانیم و بنویسیم، تعلیمات اجتماعی و هدیه های آسمانی در پایه های چهارم و پنجم ابتدایی به عنوان نمونه متن درسی مرتبط با سوژه مورد مطالعه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها هم علاوه بر روش تحلیل محتوا «تحلیل مقوله-ای» از روش تحلیل محتوای آنتروپی شانون نیز بهره گیری شد. نتایج حاصل از تحلیل محتوای کتاب های درسی نشان می دهد که در میان مقولات آموزش صلح بیشترین تأکید بر روی مؤلفه های احساس مسئولیت در برابر دیگران، همکاری و شجاعت بوده است که در مؤلفه ی احساس مسئولیت به احساس مسئولیت در برابر دیگران و اموال آنها و احساس مسئولیت در برابر خانواده و در مؤلفه ی همکاری به همکارهای بشر دوستانه و همکاری تیمی و در مؤلفه ی شجاعت به شجاعت روحی بیشتر پرداخته شده است و در آموزش چند فرهنگی نیز بیشترین تأکید بر روی مؤلفه ی مطالعه ی فرهنگ کشورهای دیگر و انعکاس تنوع قومی، مذهبی و محیطی به ویژه زبان و وضع طبیعی کشورهای همسایه بوده است و در مؤلفه ی انعکاس تنوع قومی و مذهبی و محیطی بیشترین تأکید بر روی مذهب رسمی کشور و تنوع محیط زندگی، جاذبه های طبیعی و تنوع آب و هوا در ایران بوده است.
