میوه توتفرنگی به عوامل قارچی عمر پس ازبرداشت حساس بوده و عمرکوتاهی دارد. از اینرو استفاده از روشهای ایمن همانند اسانسهای گیاهی و پوششهای خوراکی جهت کنترل پوسیدگی پس از برداشت امری ضروری میباشد. البته استفاده از اسانسها به دلیل محلولیت پایین در آب، فشار بخار بالا و ناپایداری فیزیکی و شیمیایی با محدودیتهایی همراه است. در این راستا، پس از استخراج اسانس آویشن باغی و پونه نانوامولسیون آنها به روش خود بخودی تهیه گردید و تأثیر آنها با پوشش کربوکسی متیل سلولز (CMC) به روش لایه به لایه روی برخی خصوصیات کیفی و ضایعات پس از برداشت میوه توتفرنگی طی دوره انباداری در روزهای صفر، 3، 6، 9 و 12 ارزیابی گردید. طبق نتایج، تیمارهای ترکیبی نانوامولسیون اسانس آویشن باغی و پونه به همراه پوشش CMC سبب کاهش رشد میکروبی میوه شدند. شاخص پوسیدگی نمونه شاهد در روز آخر 25 درصد مشاهده شد، در حالی که در تیمار نانوامولسیون حاوی اسانس پونه 5/0 درصد + CMC 5/0 درصد و نانوامولسیون اسانس آویشن 5/0 درصد + CMC 5/0 درصد، به ترتیب، 7/16 و 3/13 درصد بود. همچنین توتفرنگیهای پوششداده شده با نانوامولسیون اسانس به همراه پوشش CMC دارای درصد کاهش وزن کمتر و بافت سفتتری نسبت به توتفرنگیهای بدون پوششدهی (تیمار شاهد) بودند. از سوی دیگر نتایج نشان داد پوششدهی میوههای توتفرنگی سبب حفظ فعالیت ضداکسایشی و مواد جامد محلول نسبت به تیمار شاهد شد. بهطور کلی، تیمارهای موردنظر قابلیت بالایی در حفظ کیفیت و کاهش ضایعات پس از برداشت میوه توت فرنگی دارند.