حامد جنیدی جعفری

این تحقیق با هدف بررسی اثر تغییر کاربری اراضی مرتعی (چمنزار)به زمین های کشاورزی با کشت گندم دیم و یونجه آبی بر برخی از ویژگیهای فیزیکی و شیمیائی خاک شامل:pH،EC، جرم مخصوص ظاهری، بافت، کربن آلی و فسفر انجام گرفته است. برای انجام این تحقیق سه منطقه مطالعاتی در مراتع شهرستان دهگلان شامل مرتع (چمنزار با گونه های غالب شامل: Poa pratensis,Agropyronrepens) و زمین کشاورزی (یونجه آبی و گندم دیم) انتخاب شدند. در هر یک از مناطق مطالعاتی معرف تعیین شده و نمونه برداری خاک به روش تصادفی-منظم انجام شد. در هر یک از مناطق مورد مطالعه 12 نمونه برداشت شده و پارامترهای مذکور در آزمایشگاه اندازه گیری شدند و تجزیه و تحلیل داده ها با تجزیه واریانس و استفاده از آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد اختلاف آماری معنی داری بین کاربری های مذکور از لحاظ مقدار کربن آلی، فسفر، هدایت الکتریکی و وزن مخصوص ظاهری وجود دارد. تغییر در کاربری اراضی سبب هدر رفتن کربن آلی و فسفر، تخریب ساختمان خاک، کاهش هدایت ا لکتریکی و افزایش وزن مخصوص ظاهری می شود به طوری که در اثر مرتع به کشت یونجه آبی و گندم دیم کربن آلی خاک به ترتیب 32/64 و 87/64 درصد، فسفر به ترتیب 84/25 و 67/45 و هدایت الکتریکی 48 و 52 درصدکاهش پیداکرده است.وزن مخصوص ظاهری نیز به ترتیب در گندم دیم و و یونجه ابی5/5 و 1/2 درصد افزایش یافته است.بر اساس نتایج حاصله، مرتع مناسبترین و گندم نامناسبترین کاربری می باشد.