حسین جهانی عزیزآبادی

در این مطالعه اثر چند مخلوط حاوی نسبت های متفاوت از سه اسانس آویشن، دارچین و میخک بر پارامترهای تخمیری شکمبه با استفاده از تکنیک تولید گاز بررسی شد. به این منظور 25 ماکرولیتر از مخلوط اسانسی به شیشه های 125 میلی-لیتری که حاوی 5/0 گرم از جیره پایه (50% علوفه و 50% کنسانتره) و 50 میلی لیتر مایع شکمبه بافری شده بود اضافه شد (7 تکرار برای هر تیمار). تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد (بدون اسانس)، T50 (مخلوط حاوی 50% آویشن، 30% دارچین، 20% میخک)، T30 (مخلوط حاوی 30% آویشن، 50% دارچین، 20% میخک)، T40 (مخلوط حاوی40% آویشن، 40% دارچین، 20% میخک) و T33 (مخلوط حاوی 3/33% آویشن، 3/33% دارچین، 3/33% میخک) بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که هیچ کدام از تیمارها اثر معنی داری بر حجم گاز تولیدی، غلظت نیتروژن آمونیاکی، بازدهی تخمیر، ناپدید شدن ماده خشک، ناپدید شدن دیواره سلولی نامحلول در شوینده خنثی و تولید گاز متان نداشتند. ناپدید شدن پروتئین خام تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی (به جز T30) نسبت به تیمار شاهد (5/67-، 9/18- و 27- درصد، به ترتیب برای تیمار T50،T40 و T33) کاهش یافت (05/0P<). در بین تیمارهای آزمایشی تنها T50 منجر به افزایش در غلظت کل اسیدهای چرب فرار شد (05/0 P <).