تنش خشکی تمام جنبه های رشد گیاه و بیشتر فرایندهای فیزیولوژیکی را تحت تاثیر قرار می دهد. بررسی واکنش های فیزیولوژیکی گیاهان به تنش خشکی، به شناسایی عوامل های موثر در مقاومت به این تنش کمک می کند. با توجه به اهمیت بلوط مازودار (Quercus infectoria) در جنگل های زاگرس و مشکل استقرار زادآوری و فعالیت آفات جوانه خوار و برگخوار بر روی این گونه، به منظور ارزیابی تأثیر آبیاری و عملکرد آفت پروانه جوانه خوار بلوط (Tortrix viridana L.) بر مشخصه های فیزیولوژیکی و ریختاری نهال های این گونه، تعداد 160 نهال دوساله بلوط مازودار انتخاب و در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با چهار تیمار آبیاری (هر روز، سه روز، شش روز و ده روز یکبار به مقدار 100 میلی لیتر) کشت شدند. در اواخر فروردین ماه لارو پروانه جوانه خوار بلوط جمع آوری، و بر روی نهال ها رهاسازی شد. از هر تیمار که 40 عدد نهال بود به صورت تصادفی 15 عدد از آن ها انتخاب شدند و 5 لارو بر روی هر نهال رهاسازی شد. تأثیرپذیری صفات ریختاری (ارتفاع نهال، طول ریشه، درصد آب ریشه، درصد آب برگ، درصد آب ساقه، قطر یقه، تعداد برگ، وزن و سطح برگ) و صفات فیزیولوژیکی (نیتروژن، تانن برگ، کلروفیل کل، اسید آمینه پرولین برگ و ریشه) از تیمارهای آبیاری و عملکرد آفت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آبیاری و آفت بر بیشتر صفات ریختاری و فیزیولوژیکی مورد مطالعه معنی دار بوده است. با توجه به نتایج این آزمایش نهال های هرسه روز یکبار آبیاری شده و شش روز یکبار آبیاری شده از نظر صفات ریختاری و فیزیولوژیکی، بهترین پاسخ را به تنش خشکی از خود نشان دادند. در رابطه با عملکرد آفت پروانه جوانه خوار بلوط در تیمارهای آبیاری، بهترین عملکرد را نهال های تیمار آبیاری هر شش روز یکبار آبیاری شده با 74/33 درصد خسارت نسبت به نهال های تیمار هر سه روز یکبار آبیاری شده با 97/53 درصد خسارت، کمترین خسارت را از جانب این آفت از خود نشان داد.
