گندم به عنوان مهمترین محصول زراعی در مناطق وسیعی کشت می گردد. این محصول دارای آفات بسیاری می باشد که مهمترین آنها سن گندم است. به منظور بررسی رابطه میزان تراکم سن گندم با دما و رطوبت (بارندگی) و همچنین ارتفاع در اماکن زمستان گذران به مدت دوازده سال (91-80) مناطق آلوده به سن گندم واقع در بخش مرکزی شهرستان روانسر شامل روستاهای قلاین، مهرگان و گرگیدر مورد بررسی قرار گرفتند. در فاز اول تحقیق پپارامترهای سن گندم در ارتفاعات چهارگانه شامل ارتفاع های 1530، 1490، 1450 و 1410 مورد ارزیابی قرار گرفت تا تاثیر ارتفاع بر هر کدام از پارامترها مشخص گردد و نتیجه اینکه ارتفاع دوم (1450) متر به عنوان ارتفاع شاخص که بیشترین تراکم سن را به خود اختصاص داده است شناخته شد. در فاز دوم تحقیق به منظور بررسی رابطه میزان تراکم سن گندم با دما و رطوبت، به عنوان متغیرهای زیست محیطی غالب، میانگین تراکم سن مادر در مزارع کانون در 12 سال محاسبه و ارتبلط دما و رطوبت به عنوان شرایط محیطی تاثیر گذار بر تراکم سن مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق از کادر چوبی به ابعاد 50*50 سانتی متر معادل 0/25 متر مربع به عنوان ابزار نمونه برداری از سن گندم استفاده گردید. بدین منظور در روستاهای مذکور 10 مزرعه انتخاب و در هر مزرعه 10 مرتبه به صورت کاملا تصادفی کادر اندازی (تعداد 40 عدد معادل 10 متر مربع) گردید. تمامی سن های موجود در کادر پس از شمارش تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی بین مقادیر روزانه رطوبت (بارندگی) و تراکم سن گندم در مزرعه یک همبستگی بالا (معکوس) و معنی دار و سطح 95 درصد را نشان می دهد. ضریب تبیین (R2) برای مقادیر روزانه رطوبت در زمان نمونه برداری و تراکم سن مادر، 62/3 درصد برآورد گردید. همچنین ضریب تبیین (R2) برای مقادیر روزانه دما در زمان نمونه برداری و تراکم سن مادر 70/5 درصد برآورد گردید که نشاندهنده ارتباط مستقیم دما و تراکم سن گندم در سطح بالایی می باشد.
