قادر میرزاقادری

در هیبریدهای بین گونه ای بسته به ترکیب ژنتیکی والدین، گامت های کاهش نیافته به وفور تشکیل شده و فراوانی تشکیل آنها بیشتر از گونه های والدی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی گامت های کاهش نیافته در هیبریدهای حاصل از تلاقی گندم نان (2n = 6x = 42, AABBDD) با دو گونه آجیلوپس سیلیندریکا (2n = 4x = 28; CcCcDcDc) و آجیلوپس تریانسیالیس (2n = 4x = 28; UtUtCtCt) انجام شد. فرض این بود که دانه های گرده کاهش نیافته با فراوانی بیشتری در هیبریدهای گندم × آجیلوپس تریانسیالیس که فاقد ژنوم همولوگ می باشند (2n = ABDUtCt)، نسبت به هیبریدهای گندم × آجیلوپس سیلیندریکا که دارای ژنوم همولوگ می باشند (2n = ABDDcCc)، تشکیل می شود. این فرض از طریق بررسی میوز، میزان دانه های گرده کاهش نیافته، کارایی دانه گرده و میزان بذردهی در هیبریدها مورد تأیید قرار گرفت. عدم وجود ژنوم های هومولوگ در هیبریدهای گندم × آجیلوپس تریانسیالیس میوز را در 3 درصد سلول های مادر گرده به میوز غیر کاهشی سوق داد. محصول چنین تقسیم غیر کاهشی به صورت دانه های گرده کاهش نیافته و تولید بذر F2 در این نوع هیبرید تظاهر پیدا کرد.