به دلیل تغییراقلیم و مواجه شدن با کمبود آب مخصوصاً درکشورهای درحال توسعه، نیاز به مدیریت این منبع با ارزش بیش از پیش اهمیت دارد. هدف اصلی این تحقیق بهینه سازی تخصیص آب، ذخیره آب ناشی از بارندگی و کاهش سیلاب است با توجه به افزایش جمعیت این مشکلات و چالش ها بیشتر نمایان می‌شوند لذا در این تحقیق با استفاده از مفهوم شهر اسفنجی مناطق سیل خیز شهر سنندج مشخص، و اقدمات لازم و مطالعات و تحقیقات اولیه برای اجرای این مفهوم انجام گردیده است. در این تحقیق با استفاده از نقشه ی رقومی ارتفاع وضعیت توپوگرافی منطقه مورد بررسی قرار‌گرفته و سپس، با استفاده از نرم افزار GIS مناطق آبگیر و کم ارتفاع مشخص گردید. سپس میزان سرعت نفوذ آب در خاک غالب شهر سنندج برای خاک های مختلف محاسبه و میزان بارندگی محاسبه شده است ,و میزان حجم رواناب ناشی از بارندگی محاسبه گردید. در ادامه نیز با استفاده از نرم‌افزار WEAP میزان رواناب حاصل از بارش در سال 2021 در سطح منطقه‌ی شهری به مصارف مختلف شهری، صتعتی و کشاورزی اختصاص داده شده است. نتایج نشان داد که بیشترین سهم کمبود آب به بخش کشاورزی و بعد از آن به ترتیب به بخش های شهری- صنعتی و تغذیه آب زیرزمینی اختصاص دارد. اما می توان مشاهده کرد که در سالی که بارندگی به آن اختصاص داده شده است یعنی سال 2021، نه تنها نیاز آبی خود را بر طرف می کند بلکه می تواند تا سال 2030 نیازهای دو بخش شهری- صنعتی و تغذیه آب زیرزمینی را برطرف کند.
