بهروز مهدی نژادیانی

دسترسی به آب شیرین سالم و با کیفیت، همواره یکی از چالش‌های اساسی جوامع بشری بوده است. پایش و ارزیابی کیفیت آب، به ویژه در مخازن آبی، به منظور مدیریت بهینه و حفاظت از این منابع حیاتی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. روش‌های سنتی نمونه‌برداری و اندازه‌گیری پارامترهای کیفی آب، اگرچه دقیق هستند، اما محدودیت‌هایی از جمله هزینه‌بر بودن، زمان‌بر بودن و عدم پوشش مکانی و زمانی کافی را دارند. در دهه‌های اخیر، سنجش از دور به عنوان یک ابزار قدرتمند و کارآمد برای پایش کیفیت آب در نظر گرفته شده است. این فناوری با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و الگوریتم‌های پردازش تصویر، امکان بررسی و تحلیل پارامترهای کیفی آب را در سطح وسیع و به صورت پیوسته فراهم می‌کند. در این پژوهش، با هدف ارزیابی کارایی سنجش از دور در پایش کیفیت آب در شرایط محدودیت داده‌های زمینی، به بررسی ارتباط بین پارامترهای کیفی آب اندازه‌گیری شده در محل و داده‌های ماهواره‌ای پرداخته شده است. بدین منظور، داده‌های ماهواره‌ای لندست-7 و داده‌های کیفی آب (شامل دما، pH، EC، کدورت، DO و Chl) از مخزن سد قشلاق سنندج جمع‌آوری و پردازش شدند. سپس با استفاده از مدل‌های رگرسیون و الگوریتم‌های یادگیری ماشین، به پیش‌بینی پارامترهای کیفی آب پرداخته شد و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سنجش از دور می‌تواند به عنوان یک ابزار موثر در پایش کیفیت آب مخازن مورد استفاده قرار گیرد و اطلاعات ارزشمندی را برای مدیریت و حفاظت از این منابع ارائه دهد.