بهمن بهرام نژاد

پروتئین TaSC شامل یک پپتید با چهار دمین می باشد که در غشای پلاسمایی قرار گرفته و از طریق مسیر CDPK و احتمالاً در بالادست ژن های CDPK2 موجب القاء مقاومت به شوری در گیاه می شود. مطالعات مولکولی بر روی ژن های درگیر در مسیر CDPK بسیار حائز اهمیت می باشد و می تواند اطلاعات مهمی درباره نقش آنها در تحمل به شوری فراهم نماید. مطالعه حاضر ارزیابی الگوی بیان ژن TaSC را در سطوح شوری 0 و 170 میلی مولار NaCL از ریشه های دو ژنوتیپ متحمل (بم) و حساس (تجن) به شوری گندم در مرحله رشدی دو برگی ارائه کرده است. در پاسخ به تنش، سطح رونوشت ژن TaSC در ریشه رقم متحمل به میزان فراوانی افزایش یافت و در تیمار 170 میلی مولار در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت، ولی در رقم حساس تیمار 170 میلی مولار نسبت به سطح شاهد تأثیر چندانی بر بیان ژن مورد نظر نداشت. لذا ژن مذکور می تواند در بررسی های انتخاب گیاهان مقاوم مورد توجه قرار گیرد