عنوان	ارائه یک چارچوب نظریه تطبیق برای جایابی سرویس در سیستم های مشترک چند مهی و چند ابری
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اینترنت اشیاء، رایانش مه، رایانش ابری، چند مهی و چندابری، جایابی سرویس، بهینه‌سازی ترکیبی، تئوری تطبیق
چکیده	با رشد روزافزون سرویس‌های اینترنت اشیا، نیاز به تأمین کیفیت سرویس و رعایت نیازمندی‌های آن‌ها بیش از پیش اهمیت یافته است. در این راستا، رایانش چند مهی و چند ابری به‌عنوان یک پارادایم نوظهور مطرح شده که با ترکیب قابلیت‌های رایانش مه و رایانش ابری، بستری کارآمد و انعطاف‌پذیر برای ارائه سرویس‌های متنوع فراهم می‌سازد. این ترکیب از یک سو مزایای نزدیکی به کاربر و کاهش تأخیر رایانش مه را به همراه دارد و از سوی دیگر، از منابع گسترده و مقیاس‌پذیر رایانش ابری بهره‌مند است. با این حال، چنین محیطی با چالش‌های متعددی مواجه است که مهم‌ترین آن جایابی بهینه سرویس‌ها است. جایابی سرویس نقش تعیین‌کننده‌ای در تضمین کیفیت تجربه کاربران، کاهش هزینه‌های عملیاتی ارائه‌دهندگان و استفاده بهینه از منابع زیرساختی دارد. با این وجود، ماهیت چندهدفه و ناهمگون این مسئله آن را به یک چالش پیچیده تبدیل می‌کند. در این پژوهش، مسئله جایابی سرویس با هدف بهینه‌سازی همزمان سه معیار اصلی شامل کاهش تأخیر کاربران، کاهش هزینه ارائه‌دهندگان سرویس و افزایش سودآوری ارائه‌دهندگان زیرساخت، در قالب یک مدل برنامه‌ریزی خطی عدد صحیح مختلط مدلسازی گردید. برای حل این مدل، الگوریتمی بر پایه نظریه تطبیق یک‌به‌یک طراحی شد. این الگوریتم با تعریف و بهره‌گیری از لیست ترجیحات کاربران و ارائه‌دهندگان، امکان ایجاد یک تطابق پایدار، منصفانه و مقیاس‌پذیر را فراهم می‌کند. از مزیت‌های کلیدی این رویکرد می‌توان به در نظر گرفتن منافع همزمان تمامی ذی‌نفعان، تضمین پایداری جایابی و قابلیت انطباق با محیط‌های پویا اشاره کرد. نتایج حاصل از شبیه‌سازی و آزمایش‌های متنوع نشان می‌دهد که الگوریتم پیشنهادی مبتنی بر نظریه تطبیق توانسته است، نسبت به الگوریتم‌های مرجع از جمله روش‌ تصادفی، کمینه‌سازی تأخیر، کمینه‌سازی هزینه و ترکیبی هزینه – تأخیر بهتر عمل می‌کند. در معیارهایی چون کاهش میانگین تأخیر، کاهش هزینه کل و افزایش سود کلی سیستم عملکرد برتری ارائه دهد. بدین ترتیب، رویکرد ارائه‌شده می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر و کارآمد برای مدیریت جایابی سرویس‌ها در محیط‌های چند مهی و چند ابری مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهشگران	سعدون عزیزی (استاد راهنما)، ناهید رمضانی (دانشجو)