مشخصات پژوهش

صفحه نخست /تأثیر۱۲ هفته تمرین تناوبی با ...
عنوان تأثیر۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و پایین بر ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق غیر فعال
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها تمرینات تناوبی (HIIT)، ترکیب بدنی، حداکثر اکسیژن مصرفی
چکیده هدف این پژوهش بررسی و مقایسه دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا و پایین بر ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق غیر فعال بود. بدین منظور ۴۵پسر واجد شرایط (میانگین سن: ۲۳/۴سال، قد: ۳± ۱۷۴ سانتی متر، وزن: ۲/۷ ± ۹۵/۵۳ کیلو گرم و شاخص توده بدن: ۰/۶۰ ± ۶۹/۳۱ کیلوگرم بر مترمربع) بصورت تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری ( دو گروه تجربی و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. طرح تحقیق به صورت پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل در یک دوره‌ی سه ماهه ( ۱۲ هفته) بود. پروتکل تمرینی برای گروه تمرینی با شدت بالا شامل (۴ تناوب ۴ دقیقه‌ای با شدت ۸۰-۹۵ درصد ضربان قلب بیشینه و وهله‌های ۳ دقیقه‌ای استراحت فعال با شدت ۶۰-۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه دویدن روی تردمیل) و برای گروه تمرینی با شدت پایین شامل (۴ تناوب ۴ دقیقه‌ای باشدت ۴۰-۶۰ درصد ضربان قلب بیشینه و وهله‌های ۲ دقیقه‌ای استراحت فعال با شدت ۳۰-۲۰ درصد ضربان قلب بیشینه دویدن روی تردمیل) بود. اندازه‌گیری‌ متغیرهای مورد نظر شامل قد، وزن، شاخص توده بدن، نسبت دور کمر به دور باسن، درصد چربی بدن و بیشینه اکسیژن مصرفی (با استفاده از آزمون بروس) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون (۴۸ ساعت قبل از شروع اولین جلسه و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی) انجام شد. نتایج نشان داد که۱۲ هفته تمرین تناوبی باعث کاهش معناداری در وزن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=)، شاخص توده بدن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=)، نسبت دور کمر به دور باسن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=)، درصد چربی بدن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=) و بیشینه اکسیژن مصرفی (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=) بترتیب در دو گروه تمرینی با شدت بالا و پایین نسبت به پیش آزمون شد. نتایج تفاوت بین گروهی نشان داد که در گروه های تمرینی با شدت بالا و پایین نسبت به گروه کنترل (به ترتیب) بعد از ۱۲ هفته تمرین تناوبی میانگین وزن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۱۳P=)، شاخص توده بدن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=)، نسبت دور کمر به دور باسن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=)، درصد چربی بدن (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۴P=) بطور معناداری کمتر و بیشینه اکسیژن مصرفی (۰/۰۰۰P= و ۰/۰۰۰P=) بطور معناداری بیشتر بود. همچنین میانگین وزن (۰/۰۱۹P=)، شاخص توده بدن (۰/۰۰۱P=)، نسبت دور کمر به دور باسن (۰/۰۰۰P=)، درصد چربی بدن (۰/۰۱۸P=) در گروه تمرینی با شدت بالا نسبت به گروه تمرینی با شدت پایین بطور معناداری کمتر و بیشینه اکسیژن مصرفی (۰/۰۰۰P=) بطور معناداری بیشتر بود. بنابراین فعالیت تناوبی با شدت بالا و پایین باعث تغییر در ترکیب بدنی و شاخص فیزیولوژیکی (بیشینه اکسیژن مصرفی) در مردان چاق غیرفعال می‌شود، طوریکه فعالیت تناوبی با شدت بالا تاثیر بیشتری نسبت به فعالیت تناوبی با شدت پایین بر این متغیرها دارد.
پژوهشگران داریوش شیخ الاسلامی وطنی (استاد راهنما)، علی اصلانی (دانشجو)، ناصر رستم زاده (استاد مشاور)