عنوان	مقایسۀ تاثیر سه سطح تمرینی مختلف بر عملکرد سرعت، چابکی و توان انفجاری در دوندگان سرعتی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	توان انفجاری، چابکی، دوندگان سرعتی، سرعت، سطوح تمرینی
چکیده	مقدمه: یکی از عوامل محیطی که بر عملکرد ورزشی تاثیر گذار است، سطحی است که ورزشکاران بر روی آن ورزش می کنند؛ بر این اساس هدف این تحقیق بررسی و مقایسۀ تاثیر سه سطح تمرینی کفپوش، آسفالت و تارتان بر عملکرد سرعت، چابکی و توان انفجاری در دوندگان سرعتی بود. روش‌شناسی: نمونه های تحقیق تعداد 16 نفر از پسران ورزشکار دوندۀ سرعتی شهرستان سنندج با میانگین و انحراف استاندارد؛ سن 73/1±75/16 سال، قد 47/11±174 سانتی متر، وزن 98/93±11/57 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 85/2±95/ 18کیلوگرم بر متر مربع بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه در پژوهش شرکت نمودند. پروتکل تحقیق در طی سه جلسه غیرمتوالی انجام شد، به نحوی که آزمون های ارزیابی عملکرد سرعت با تست میدانی 20 متر سرعت، ارزیابی عملکرد چابکی با آزمون میدانی (تست T)، ارزیابی توان با آزمون پرش طول جفتی و ارزیابی توان انفجاری با آزمون پرش عمودی در هر جلسه بر روی یک سطح مجزا اعمال شد. برای اندازه‌گیری تفاوت‌های درون ‌شرایطی از آزمون‌ های فریدمن و آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی مناسب در سطح معنی داری(05/0(p≤ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین سه سطح تارتان، آسفالت و کفپوش به لحاظ عملکرد سرعت (001/0=p) اختلاف معناداری وجود دارد و میانگین عملکرد سرعت به ترتیب در سطوح تارتان و آسفالت بالاتر از سطح کفپوش می باشد. همچنین بین سه سطح تارتان، آسفالت و کفپوش به لحاظ عملکرد پرش عمودی (001/0= p) اختلاف معناداری وجود دارد و میانگین عملکرد پرش عمودی به ترتیب در سطوح تارتان و کفپوش بالاتر از سطح آسفالت می باشد اما به لحاظ عملکرد چابکی (549/0= p) و عملکرد پرش طول (273/0=p) در دوندگان سرعتی اختلاف معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که سطوح تارتان و آسفالت تاثیر بیشتری بر عملکرد سرعت و سطوح کفپوش و تارتان اثر بیشتری بر عملکرد پرش عمودی در دوندگان سرعتی دارند.
پژوهشگران	داریوش شیخ الاسلامی وطنی (استاد راهنما)، فرزانه معیری (دانشجو)