|
عنوان
|
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادارک شده، خودپندارۀ بدنی و افکار تکرار شوندۀ منفی دختران دارای اختلال خودزشت انگاری
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژهها
|
استرس ادارک شده، خودپندارۀ بدنی، افکار تکرار شونده منفی، اختلال بدریخت انگاری بدن
|
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر استرس ادراکشده، خودپندارۀ بدنی و افکار تکرارشوندۀ منفی در دختران دارای اختلال بدریختانگاری بدن انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و طرح آن بهصورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دختران دارای اختلال بدریخت انگاری بدن شهر البرز در سال 1402 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 خانم که با استفاده از روش نمونه-گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری شامل چکلیست اطلاعات جمعیتشناختی، فرم کوتاه خودتوصیفی بدنی، مقیاس استرس ادارک شده، و پرسشنامۀ افکار تکرار شوندۀ منفی بود. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد Hayes et al. (2011) را دریافت کردند ولی گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. در انتها دادههای به دست آمده با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره توسط SPSS-24 تحلیل شدند. یافتههای بهدست آمده نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت معناداری موجب کاهش استرس ادراکشده، افکار تکرارشوندۀ منفی و افزایش ابعاد خودپندارۀ بدنی (سلامتی، ف
|
|
پژوهشگران
|
ساناز عینی (استاد راهنما)، آرینا کیانی (دانشجو)، فرزاد نصیری (استاد مشاور)
|