عنوان	اثرات خنک کننده دریاچه های شهری بر ساختمانهای اطراف نمونه مورد مطالعه: دریاچه چیتگر، تهران
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	پهنه‌های آبی، دمای معادل فیزیولوژیک (PET)، جزایر خنک کننده شهری، جزایر گرمای شهری، مورفولوژی شهری، انوی‌مت.
چکیده	توسعه شهرنشینی چالش‌های زیست‌محیطی بزرگی از جمله انتشارات گازهای مضر را به همراه داشته است. این امر با افزایش دما و تراکم شهری به اوج خود رسیده است. یکی از مهم‌ترین این چالشها جزیره گرمایی شهری (UHI) است که در مناطق شهری پرجمعیت به‌طور برجسته‌تر ظاهر می‌شود. در میان اجزای تشکیل‌دهنده مورفولوژی شهری، پهنه‌های آبی مانند رودخانه‌ها و دریاچه‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر خنک‌کنندگی شهری دارند. به دلیل ویژگی‌های خنک کنندگی، پهنه‌های آب مانند یک فضای باز شهری بیشتر از دیگر عناصر، بر جزایر گرمایی شهری از طریق فرآیندهای تبخیر و انتقال حرارت تأثیر می‌گذارند. تهران در سال‌های اخیر به دلیل افزایش جمعیت با مشکلات گرمایشی شدیدی مواجه بوده است. احداث دریاچه چیتگر در تهران فرصتی قابل توجه برای بررسی اثرات خنک کنندگی آب و بهینه سازی ساختارهای شهری فراهم کرده است. در این تحقیق با نرم افزار انوی‌مت 4.4.5 بر اساس مطالعات انجام شده، 16 مدل ترکیبی برای مقایسه سناریوهای شهری بر اساس فرم و هندسه شهری تحت عوامل اقلیمی و شاخص آسایش حرارتی PET (دمای معادل فیزیولوژیک) طراحی شد. از نتایج به دست آمده مشخص شد که با احداث دریاچه چیتگر دمای محیط کاهش و رطوبت افزایش یافته است. شاخص آسایش حرارتی PET نشان داد که پس از احداث دریاچه چیتگر، آسایش حرارتی از شرایط بهتری برخوردار است. نتایج به‌دست‌آمده از سناریوی فرم شهری بهینه نشان داد که هر چه نسبت ارتفاع به عرض دره‌های شهری بیشتر باشد، شاخص دما و آسایش حرارتی کاهش، اما رطوبت افزایش می‌یابد. همچنین محل قرارگیری ساختمان‌ها در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کمترین درجه حرارت و آسایش حرارتی PET را دارد اما از رطوبت بیشتری برخوردار است.
پژوهشگران	فرزانه عموزاده (نفر اول)، سارا سلیمانی (نفر دوم)