مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی پایداری کشاورزی بر پایه ابعاد زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی با استفاده از مدل ویکور (منطقه شهری سمنان)
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آنتروپی شانون تحلیل چند معیاره توسعه پایدار کشاورزی شاخص‌های ارزیابی وزن‌دهی معیارها
چکیده	تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پایداری کشاورزی در شهرستان­های سمنان، سرخه و مهدیشهر انجام شده است. شاخص­های زیست­محیطی، اقتصادی و اجتماعی به‌عنوان شاخص­های تصمیم­گیری ارزیابی در نظر گرفته شدند. اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه با بهره‌گیری از نظرات کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی و سالنامه­های آماری استان سمنان (سال 95- 1391) جمع­آوری گردید. تعیین وزن معیارها و زیرمعیارها از طریق آنتروپی شانون و رتبه­بندی شهرستان­های مذکور از لحاظ پایداری کشاورزی با مدل ویکور انجام گرفت. براساس نتایج به‌دست آمده از روش آنتروپی از سه معیار در نظر گرفته شده در بخش ارزیابی پایداری کشاورزی، معیار زیست­محیطی با وزن نهایی 52/0 بالاترین امتیاز را کسب کرده است و بعد از آن معیار اقتصادی با وزن 3/0 در رتبه دوم و معیار اجتماعی با مقدار 17/0 کمترین وزن معیار را به خود اختصاص داده است. همچنین، نتایج مدل ویکور نشان داد که از مجموع سه معیار و 18 زیرمعیار مورد مطالعه، پایداری کشاورزی در سه شهرستان استان سمنان با هم متفاوت است، به‌طوری‌که شهرستان سرخه با مساحت 9222 کیلومترمربع در رتبه اول، سمنان با مساحت 11017 کیلومترمربع در رتبه دوم و شهرستان مهدیشهر با مساحت 1943 کیلومترمربع در رتبه سوم از نظر کشاورزی پایدار قرار دارند. به‌طور کلی، می­توان نتیجه گرفت که معیار زیست‌محیطی بیشترین و معیار اجتماعی کمترین تأثیر را در پایداری کشاورزی مناطق منتخب دارد. افزون بر این، نتایج بیانگر آن است که شهرستان سرخه مطلوب‌ترین منطقه در بین سه شهرستان به لحاظ پایداری کشاورزی می­باشد.
پژوهشگران	دنیا بایزیدنژاد (نفر اول)، مسعود تقی پور (نفر دوم)، حامد قادرزاده (نفر سوم)، عماد ولی‌زاده (نفر چهارم)