|
چکیده
|
این اثر رساله ای است که بیتوشی از احساء عربستان برای استادش علامه عبیدالله بن صبغه الله الحیدری الماورانی، نوشته اند سبک آن چون دیگر رسائل ادبی بیتوشی مسجع وسرشار از آرایه ها ونکات ادبی است؛ از نظر مضمونی، حاوی نکات اخلاقی وپند آموز است و اشاراتی ارزشمند به اوضاع آن زمان و دلایل مهاجرت علمای کرد از دیار خود دارد. این رساله دارای چندین نسخه خطی است و قسمتی از آن در 1923 در مجله«الیقین» در بغداد منتشر وتقریبا نسخه کامل آن در سال1975 به وسیله شیخ محمد خال در کتاب البیتوشی به چاپ رسیده، واخیر از روی چند نسخه موجود در عربستان توسط یکی از استاتید دانشگاه «جامعه الملک فهد بن عبدالعزیز للبترول والمعادن» مجددا تصحیح گردیده و قبل از چاپ ،با هماهنگی دکتر خالد بن قاسم الجریان مصحح محترم آن، توسط نگارنده مورد تصحیح انتقادی مجدد قرار گرفت و ضمن مقدمه ای نسبتا تفصیلی در مورد اهمیت زبان، جایگاه زبان عربی در دنیا بویژه در میان ملل مسلمان، به ملاحظاتی چند در مورد برخی اطلاعات مطرح شده در مورد کردستان وکردها در منابع عربی، پرداخته شده است.
|