عنوان	هوش مصنوعی، آموزش معماری و چالش ها
نوع پژوهش	سخنرانی
کلیدواژه‌ها	معماری، آموزش معماری، هوش مصنوعی، یادگیری
چکیده	مهندسی معماری رشته ای است که بر تربیت مهندسان معمار (Architect) با کارآییهای عمومی و حرفه‌ای تمرکز دارد، به ‌طوری که در طول دوره اصول هنری، فنی و تخصصی با هدف پرورش استعداد خلاقه، انتقال دانشها و مهارتهای عمومی حرفه و حصول کارایی عمومی در این رشته آموزش داده میشود. ساختار دروس معماری عمدتا بصورت عملی و کارگاهی می باشند. به گونه ای که در دوره کارشناسی معماری نزدیک به 70 درصد واحدهای آن عملی بوده که در محیط کارگاه، آتلیه ترسیم و طراحی تدریس می شود. آموزش معماری نیازمند آن است که درک و بینش دانشجویان از دنیای دو بعدی کاغذی و یا سه بعدی مجازی فراتر رفته و تجربه ملموس و ادراک فضایی واقعی را تجربه کنند. حضور در مکان و فضا و "تجربۀ نزدیک" و تقویت قوه تشخیص دانشجویان، محور آموزش مبتنی بر کشف است. تجربۀ درک فضاهای معماری و شهری و طراحی در زمینه ای ارزشمند می تواند در بالا بردن قدرت طراحی دانشجویان تاثیر بسزایی ایفا نماید. شیوه آموزش در دروس عملی درکلاس های حضوری مبنی بر حضور استاد و دانشجو است. ارتباط بصری و میمیک های رفتاری عامل موثری بر آموزش است که بر درک و دریافت اطلاعات تاثیر گذار می باشد و میزان دریافت های شنیداری و بصری را افزایش می دهد و موجب تمرکز بیشتر و جلب توجه مخاطب می گردد. در آموزش مجازی به علت عدم حضور فیزیکی ، مخاطب، درک و دریافتِ داده های بصری از طریق رفتار و میمیک استاد را از دست داده و می بایستی بر تصاویرa ارائه شده و دریافت های صوتی تمرکز کند. به علت اجرای همزمان کلاس های آموزشی در سطح دانشگاه و ظرفیت محدود سِروِرها، استفاده از دوربین ها، بنا بر توصیه مسئولان بخش سخت افزار، امکان پذیر نمی باشد. این مسئله خود عامل تاثیرگذاری است که میزان تمرکز مخاطب را کاهش می دهد و داده های بصری رفتار مخاطب را حذف می کند. بدین ترتیب دریافت اطلاعات عموماً شنیداری خواهد بود و صدای استاد و لحن صحبت های او است که توجه را جلب می کند. در حقیقت حضور استاد و دانشجو صرفاً بصورت صوتی است. هر چند تصاویر یا فیلم های آموزشی می توانند دریافت های بصری مخاطب را تقویت کنند اما جایگزین ارتباط بصری-حسی افراد با یکدیگر نمی شود هوش مصنوعی، یکی از شاخه‌های علوم کامپیوتر و یک تکنولوژی بسیار پیشرفته است که می‌توانند وظایفی را انجام دهند که در ظاهر نیاز به هوش و تفکر انسانی دارند. این سیستم‌ها با استفاده از الگوریتم‌ها، مدل‌های ریاضی و داده‌های ورودی، تصمیم‌گیری‌ها و پردازش‌های پیچیده را انجام می‌دهند. یادگیری ماشینی زیرمجموعه‌ای از هوش مصنوعی است که با دریافت داده و با ایجاد الگوریتم‌هایی می‌تواند بدون دخالت انسان خود را تغییر دهد تا خروجی مدنظر را ارائه کند. معماری و هوش مصنوعی فرایندی است که از توانایی الگوریتم های هوش مصنوعی مانند یادگیری ماشین و یادگیری عمیق استفاده می گردد تا داده های معماری را تحلیل، شبیه سازی، مدل سازی و بهینه سازی نماید. در واقع هوش مصنوعی در معماری کاربردی جهت افزایش سرعت، دقت و کارایی را به همراه دارد. با استفاده از هوش مصنوعی، معماران می‌توانند از داده‌های بزرگ و پیچیده بهره ببرند، الگوریتم‌های هوشمند را برای حل مسائل چندبعدی و خلاقانه استفاده کنند، فضاهای تطبیق‌پذیر و تعاملی را ایجاد کنند و کیفیت، کارایی و پایداری فضاهای خود را افزایش دهند. کاربرد هوش مصنوعی در معماری نه تنها به ارائه راهکارهای جدید و جذاب منجر می‌شود، بلکه به تحول حرفه‌ای و آموزشی معماران نیز کمک می‌کند. پیشرفت سریع فناوری های هوش مصنوعی امکانات و چالش های جدیدی را در آموزش طراحی معرفی کرده است. امروزه هوش مصنوعی نقش مهمی را در ارتقاء مهارت های معماری ایفا می کند و به طور موثر نسل بعدی را برای دنیای معماری پویا آماده می کند. در این مقاله چالشهای آموزش معماری در استفاده از هوش مصنوعی مورد بررسی قرار گرفته است.
پژوهشگران	صلاح الدین مولانایی (Salahedin Molanaei) (نفر اول)، میترا الهمرادی (نفر دوم)