عنوان
|
بهسازی خواص قیر توسط نانوتیوبهای کربنی (توسعه استفاده/توسعه فناوری نانو در راهسازی-راهداری)
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
کلیدواژهها
|
آسفالت - قیر - نانوتیوب کربنی- نانوتکنولوژی
|
چکیده
|
آسفالت به عنوان ماده مرکبی ارزان و با خواص مکانیکی شکل پذیر است. اما در عین مزایای قابل توجه دارای معایبی نیز میباشد. این ماده در برابر عوامل جوی به میزان قابل توجهی آسیب پذیر است به گونه ای که بخش قابل توجهی از افت کیفیت آسفالت های قیری در فصل سرما و یخبندان اتفاق می افتد و عواملی از قبیل پدیده جذب آب و یخ زدگی و آب شدگی، نفوذ آب به لایه های زیرین و یا استفاده از نمک برای یخ زدائی از جمله عوامل اصلی، تخریب آسفالتهای قیری در عبور از فصل سرما می باشد. در فصول گرمسیر به خصوص در مناطق گرمسیر با مشکل تغییر شکل آسفالت قیری به صورت ماندگار مواجه هستیم. این مشکل هم در مناطق شهری و هم برون شهری مشاهده میگردد. این حساسیت در برابر عوامل جوی که دوام آسفالت را کاهش میدهد؛ تابع عوامل زیر است: 1: نفوذ آب در فضاهای خالی آسفالت و یخ زدن آن و در نتیجه بروز ترک در ساختار قیر سخت شده و یا پیوستگی قیر با سنگدانه که با توجه به بار ترافیک این مسئله تشدید میگرددبر اساس این نتایج مشخص میگردد که اثر نانوتیوب بر خواص مکانیکی قیر کاملا مشهود بوده و موجب بهبود قابل توجه مشخصات پایه قیری میشود. نکته مهم در تفسیر نتایج آزمایشگاهی؛ اثر توام نانوتیوب و زمان پالس دهی بر مشخصات مکانیکی است که بر اساس نتایج؛ زمان پالس دهی بهینه یک ثانیه است که بیشترین اثر را دارد و بهترین کارایی را بر نانوتیوبهای مدفون در قیر پدید میآورد. همچنین مشاهده میگردد که اثر درصد نانوتیوب در یک درصد از دیدگاه هزینه و کارآیی کاملا قابل توجه است. بر این اساس میتوان نتیجه گیری کرد که نانتیوب به میزان قابل توجهی درجه نفوذ را کاهش و قیر را مستحکم تر مینماید به علاوه قابلیت ترک خوردگی آن به میزان قابل توجهی کاهش میباید.
|
پژوهشگران
|
علیرضا چابکی خیابانی (مجری اول)
|