|
عنوان
|
بررسی سطوح سرمی برخی نشانگرهای پیشاگهی اختلال قلب در پاسخ به تعامل یک دوره تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز در مردان مبتلا به دیابت نوع 2
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژهها
|
بیومارکر قلب GDF-15 NT-proBNP تمرین هوازی اپی گالوکاتچین گالات و دیابت نوع 2
|
|
چکیده
|
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر سطوح سرمی برخی نشانگرهای پیشاگهی اختلال قلب در پاسخ به تعامل یک دوره تمرین هوازی و مصرف عصاره چای سبز در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. روش: 32 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سن 9/10 ± 50 سال، در قالب چهار گروه هشت نفر، 1)چای سبز (GT)، 2)چای سبز+ تمرین هوازی (GT+AT)، 3)دارونما (PL) و 4)دارونما + تمرین هوازی (Pl+AT)، بمدت هشت هفته، پروتکل تمرین هوازی را بمدت 60 دقیقه با شدت 65-55% MHR دویدن بر روی تردمیل انجام دادند و عصاره چای سبز را روزانه به مقدار 800 میلیگرم چای سبز مصرف نمودند. نشانگرهای قلبی شامل GDF-15 و NT-proBNP از طریق خونگیری دو مرحلهای پیش آزمون و پسآزمون ارزیابی گردید. تحلیل یافتهها با استفاده از آزمون انووآ با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که سطوح سرمی نشانگرهای GDF-15 و NT-proBNP در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در هر سه گروه GT، GT+AT و Pl+AT کاهش معناداری داشت (000/0>p) که بیشترین کاهش در گروه GT+AT نسبت به گروههای GT و Pl+AT مشاهده شد (000/0>p). نتایج همچنین نشان داد که شاخص HOMA-IR در هر سه گروه GT، GT+AT و Pl+AT در پسآزمون نسبت به پیشآزمون کاهش معنادار داشت (000/0>p). بحث: در مجموع میتوان گفت که تمرین هوازی، چای سبز و یا تعامل هر دو باعث کاهش معنادار سطوح بیومارکرهای قلبی می-گردد که این با بهبود شاخصهای آنتروپومتریکی و بهبود متابولیسم گلوکز در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 همراه بود.
|
|
پژوهشگران
|
هادی گلپسندی (نفر اول)، محمد رحمان رحیمی (نفر دوم)
|