عنوان	اثر کووید19 بر خالص مخارج سرمایه‌گذاری: بررسی نقش تعدیل‌گر انعطاف‌پذیری نقدی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	کووید19،مخارج سرمایه‌گذاری، انعطاف‌پذیری نقدی، تطابق نمرۀ گرایش، رویکرد تفاوت در تفاوت‌ها
چکیده	هدف: این پژوهش به دنبال بررسی اثر شیوع همه‌گیری کووید19 بر خالص مخارج سرمایه‌گذاری واحدهای تجاری و تبیین نقش تعدیل‌گر انعطاف‌پذیری نقدی بر این رابطه است. روش: برای بررسی اثر کووید19 بر خالص مخارج سرمایه‌گذاری از رگرسیون حداقل مربعات تعمیم‌یافته و داده‌های 143 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1401-1388 استفاده گردیده و برای بررسی نقش تعدیل‌گر انعطاف‌پذ‌یری نقدی بر این رابطه، نخست با به‌کارگیری روش تطابق نمرۀ گرایش اقدام به استخراج نمونۀ تطابق‌یافته (84 شرکت) شده و در ادامه، رویکرد تفاوت در تفاوت‌ها روی داده‌های نمونۀ تطابق‌یافته اجرا گردیده است. یافته‌ها: نتایج بیانگر آن است که شیوع همه‌گیری کووید19، کاهش در خالص مخارج سرمایه‌گذاری شرکت‌ها را به دنبال داشته است. افزون بر آن، نتایج نشان می‌دهد که برخورداری از درجۀ انعطاف‌پذیری نقدی بالا در سال‌های قبل از شیوع کووید19 توانسته است اثر این بحران را بر خالص مخارج سرمایه‌گذاری شرکت‌ها، تعدیل نماید. نتایج آزمون‌های تکمیلی با به‌کارگیری تعریفی جایگزین برای سنجش خالص مخارج سرمایه‌گذاری و استفاده از روش تطابق آنتروپی برای استخراج نمونۀ تطابق‌یافته، یافته‌های اصلی پژوهش را تأیید می‌کنند. نتیجه‌گیری: یافته‌ها در مجموع بیانگر اثر منفی بحران کووید19 بر توان واحدهای تجاری در توسعۀ دارایی‌های ثابت مشهود و نامشهود است و بر نقش حیاتی انعطاف‌پذیری نقدی بالا در حفظ و توسعۀ ظرفیت عملیاتی شرکت‌ها در طول بحران تأکید می‌کند.
پژوهشگران	پیمان امینی (نفر اول)، عباس افلاطونی (نفر دوم)، مهلا زنگنه (نفر سوم)