عنوان
|
رابطه «توانایی خلاقیت دانش آموزان» با متغییرهای «شغل والدین» و «سطح خلاقیت در گروه های دوستی»
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
کلیدواژهها
|
واژگان کلیدی : خلاقیت ، گروه های دوستی ، خلاقیت شغلی ، والدین ، جنسیت ، مناطق شهری
|
چکیده
|
چکیده : خلاقیت یک نوع توانایی است که در اثر محرک های محیطی ، بویژه محرک های اجتماعی می تواند رشد کند. در تحقیق حاضر ارتباط خلاقیت دانش آموزان سال سوم متوسطه با انواع مهم محرک های اجتماعی خلاقیت یعنی ((خلاقیت شغلی والدین)) ، ((جنسیت )) ، ((خلاقیت در گروه های دوستی)) و ((مناطق شهری)) مشخص شده است. برای این کار 120 نفر دانش آموز سال سوم متوسطه از دبیرستان های مختلف شهرستان سنندج و از دو ناحیه برخوردار و غیر برخوردار انتخاب شدند. پس از اجرای آزمون تورنس و مرتب کردن نمرات ، 20 نفر دانش آموز که بالاترین نمره و 20 نفر دیگر که پایین ترین نمره را در آزمون اخذ کرده بودند ، بعنوان دانش آموزان خلاق و غیر خلاق انتخاب شدند. آزمون تورنس برای گروه های دوستی این دانش آموزان (2 نفردوست صمیمی) و آزمون خلاقیت شغلی نیز برای والدین همان دانش آموزان منتخب جداگانه اجرا شد . نتایج تحقیق نشان داد که بین خلاقیت دانش آموز و خلاقیت در گروههای دوستی و نیز شغل والدین همبستگی بالایی( به ترتیب 91/ و 63/ ) وجود دارد. همچنین خلاقیت ((دانش آموزان پسر)) و ((دانش آموزان مناطق برخوردار)) بیش از ((دانش آموزان دختر)) و ((دانش آموزان مناطق غیر برخوردار )) تعیین گردید. از طرفی تفاوت معناداری میان خلاقیت شغلی والدین و سطح خلاقیت فرزندانشان مشاهده نشد.
|
پژوهشگران
|
مصطفی قادری (مجری اول)
|