مشخصات پژوهش

عنوان	طراحی کنترل کننده مقاوم بر اساس تئوری فیدبک کمی برای سازه های هوشمند
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	زمین لرزه ، کنترل سازه، طراحی ، QFTچارت نیکولز
چکیده	مقاوم سازی سازه های ساختمانی در مقابل زمین لرزه از دیرباز یکی از مسائل مهم در مهندسی سازه بوده است. در روشهای سنتی، طراحی سازه ها به گونه ای است که توان کافی در مقابل بارها به همراه قابلیت انعطافپذیری در مقابل تغییر شکل را داشته باشند. ولی این روش ها باعث می شوند که سازه های ساختمانی ظرفیت ثابتی برای مقاومت در برابر زمین لرزه داشته باشند. به همین دلیل محققان روشهای نوینی به نام کنترل سازه ها برای مقابله با اثرات زیانبار زمین لرزه ابداع کردند. کنترل سازه ها در حالت کلی به چهار دستهی کنترل غیرفعال، نیمه فعال، هیبریدی یا ترکیبی و کنترل فعال تقسیم میشود. کنترل فعّال سازهها به دلیل بعضی مزایا از قبیل حس تغییرات محیطی و وفق دادن عملکرد،کارایی بهتری نسبت به کنترل های غیرفعال دارند. به همین دلیل، کلیات این رساله را می توان در ارائه روش هایی برای کنترل فعّال سازه های ساختمانی خلاصه کرد. کنترل QFTیکی از روش های طراحی کنترلکننده برای سیستم های خطی و غیرخطی، نامتغیر با زمان و متغیر با زمان پیوسته و دادههای نمونه برداری شده نامعین و سیستم های MIMO خروجی و فیدبک متغیر داخلی است. از جمله روشهای مطرح در کنترل فرآیندهای نامعین روش تئوری فیدبک کمی است که به دلیل برخورد دقیق و کمی با نامعینی و محدوده پاسخ مطلوب بهترین پاسخ ممکن را برای مسائل SISO ارائه میکند. در روش های طراحی QFTنوعی از روشهای گرافیکی و عددی همراه با چارت نیکولز استفاده می کنند. به طورکلی طراحی QFTبه دنبال بهره حلقه بالا و حد فاز بزرگ است به نحوی که رفتار مقاوم از آن نتیجه شود. زیرا یک سیستم کنترل مقاوم رفتاری با ثبات را علیرغم تغییر پارامترهای فرآیند و ورودیهای مزاحم از خود به نمایش میگذارد و نیز پاسخی مقاوم را به ورودیهای فرمان فراهم میکنند. دینامیک سازه های ساختمانی که در معرض زمین لرزه قرار میگیرند را می توان به عنوان یک سیستم با اغتشاش خارجی در نظر گرفت. از طرف دیگر، پارامترهای جرم میرانی و سختی سازه با استفاده از روشهای شناسایی تخمین زده شده و شامل عدم قطعیت می باشند. با توجه به این توضیحات، استفاده از روشهای کنترلی ذکرشده برای کنترل سازه های ساختمانی و پایدارسازی آنها در مقابل زمین لرزه و نیز در مقابل عدم قطعیت پارامترهای سازه مناسب به نظر میرسد. در این رساله از این روشها برای طراحی کنترل کننده برای سازه های غیرخطی و سازه با پارامترهای نامعین استفاده شده است.
پژوهشگران	یزدان باتمانی (استاد راهنما)، کنعان احمدی نوره (دانشجو)